μανιακός
Ancient Greek
Pronunciation
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ma.ni.aˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ma.ni.aˈkos/
Adjective
μανιακός • (maniakós) m (feminine μανιακή, neuter μανιακόν); first/second declension
Declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | μανιακός maniakós |
μανιακή maniakḗ |
μανιακόν maniakón |
μανιακώ maniakṓ |
μανιακᾱ́ maniakā́ |
μανιακώ maniakṓ |
μανιακοί maniakoí |
μανιακαί maniakaí |
μανιακᾰ́ maniaká | |||||
Genitive | μανιακοῦ maniakoû |
μανιακῆς maniakês |
μανιακοῦ maniakoû |
μανιακοῖν maniakoîn |
μανιακαῖν maniakaîn |
μανιακοῖν maniakoîn |
μανιακῶν maniakôn |
μανιακῶν maniakôn |
μανιακῶν maniakôn | |||||
Dative | μανιακῷ maniakôi |
μανιακῇ maniakêi |
μανιακῷ maniakôi |
μανιακοῖν maniakoîn |
μανιακαῖν maniakaîn |
μανιακοῖν maniakoîn |
μανιακοῖς maniakoîs |
μανιακαῖς maniakaîs |
μανιακοῖς maniakoîs | |||||
Accusative | μανιακόν maniakón |
μανιακήν maniakḗn |
μανιακόν maniakón |
μανιακώ maniakṓ |
μανιακᾱ́ maniakā́ |
μανιακώ maniakṓ |
μανιακούς maniakoús |
μανιακᾱ́ς maniakā́s |
μανιακᾰ́ maniaká | |||||
Vocative | μανιακέ maniaké |
μανιακή maniakḗ |
μανιακόν maniakón |
μανιακώ maniakṓ |
μανιακᾱ́ maniakā́ |
μανιακώ maniakṓ |
μανιακοί maniakoí |
μανιακαί maniakaí |
μανιακᾰ́ maniaká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
μανιακῶς maniakôs |
μανιακότερος maniakóteros |
μανιακότᾰτος maniakótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Related terms
- μανικός (manikós)
Descendants
Further reading
- “μανιακός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
- “μανιακός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μανιακός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
Greek
Etymology
From Byzantine Greek μανιακός (maniakós, “causing madness”)
Declension
declension of μανιακός
case \ number | singular | plural |
---|---|---|
nominative | μανιακός • | μανιακοί • |
genitive | μανιακού • | μανιακών • |
accusative | μανιακό • | μανιακούς • |
vocative | μανιακέ • | μανιακοί • |
Related terms
- see: μανία f (manía, “mania”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.