μαδαρός

Ancient Greek

Etymology

From μαδάω (madáō, “I fall off, am bald”) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.da.rós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ma.daˈros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ma.ðaˈros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ma.ðaˈros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ma.ðaˈros/

Adjective

μᾰδᾰρός • (madarós) m (feminine μᾰδᾰρᾱ́, neuter μᾰδᾰρόν); first/second declension

moist, wet
Synonym: ὑγρός (hugrós)
bald
Synonym: φαλακρός (phalakrós)

Inflection

First and second declension of μαδαρός; μαδαρᾱ́; μαδαρόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μαδαρός madarós	μαδαρᾱ́ madarā́	μαδαρόν madarón	μαδαρώ madarṓ	μαδαρᾱ́ madarā́	μαδαρώ madarṓ	μαδαροί madaroí	μαδαραί madaraí	μαδαρᾰ́ madará
Genitive	μαδαροῦ madaroû	μαδαρᾶς madarâs	μαδαροῦ madaroû	μαδαροῖν madaroîn	μαδαραῖν madaraîn	μαδαροῖν madaroîn	μαδαρῶν madarôn	μαδαρῶν madarôn	μαδαρῶν madarôn
Dative	μαδαρῷ madarôi	μαδαρᾷ madarâi	μαδαρῷ madarôi	μαδαροῖν madaroîn	μαδαραῖν madaraîn	μαδαροῖν madaroîn	μαδαροῖς madaroîs	μαδαραῖς madaraîs	μαδαροῖς madaroîs
Accusative	μαδαρόν madarón	μαδαρᾱ́ν madarā́n	μαδαρόν madarón	μαδαρώ madarṓ	μαδαρᾱ́ madarā́	μαδαρώ madarṓ	μαδαρούς madaroús	μαδαρᾱ́ς madarā́s	μαδαρᾰ́ madará
Vocative	μαδαρέ madaré	μαδαρᾱ́ madarā́	μαδαρόν madarón	μαδαρώ madarṓ	μαδαρᾱ́ madarā́	μαδαρώ madarṓ	μαδαροί madaroí	μαδαραί madaraí	μαδαρᾰ́ madará
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μαδαρῶς madarôs			μαδαρότερος madaróteros			μαδαρότᾰτος madarótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Ottoman Turkish: مداره
- Turkish: madara