λεβέντης
Greek
Etymology
Inherited from the mediaeval Byzantine Greek λεβέντης (lebéntēs, “sailor of Ottoman navy, undisciplined young lad”), from Ottoman Turkish لوند (levend) (Turkish levent), from Persian لوند (lavand)[1][2]
A connection with Italian leventi is unlikely.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /leˈven.dis/
- Hyphenation: λε‧βέ‧ντης
Noun
λεβέντης • (levéntis) m (plural λεβέντες or λεβέντηδες, feminine λεβέντισσα)
Declension
declension of λεβέντης
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | λεβέντης • | λεβέντες •, λεβέντηδες • |
| genitive | λεβέντη • | λεβέντηδων • |
| accusative | λεβέντη • | λεβέντες •, λεβέντηδες • |
| vocative | λεβέντη • | λεβέντες •, λεβέντηδες • |
Further reading
λεβέντης on the Greek Wikipedia.Wikipedia el- λεβέντης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “levent”, in Nişanyan Sözlük
- λεβέντης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
- λεβέντης - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.