κτάομαι

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *tk-éh₂- (“acquisition”), from Proto-Indo-European *tek- (“to take by the hand; to receive, obtain”).

Pronunciation
 

Verb

κτᾰ́ομαι • (ktáomai)

  1. (transitive) to get, obtain, acquire, gain, win
  2. (transitive, of consequences) to bring on oneself, incur
  3. (transitive, perfect and pluperfect) to have acquired, have, own, possess

Inflection
   Present: κτᾰ́ομαι (Attic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative κτᾰ́ομαι κτᾰ́ῃ,
κτᾰ́ει		 κτᾰ́εται κτᾰ́εσθον κτᾰ́εσθον κτᾰόμεθᾰ κτᾰ́εσθε κτᾰ́ονται
subjunctive κτᾰ́ωμαι κτᾰ́ῃ κτᾰ́ηται κτᾰ́ησθον κτᾰ́ησθον κτᾰώμεθᾰ κτᾰ́ησθε κτᾰ́ωνται
optative κτᾰοίμην κτᾰ́οιο κτᾰ́οιτο κτᾰ́οισθον κτᾰοίσθην κτᾰοίμεθᾰ κτᾰ́οισθε κτᾰ́οιντο
imperative   κτᾰ́ου κτᾰέσθω κτᾰ́εσθον κτᾰέσθων   κτᾰ́εσθε κτᾰέσθων
middle/passive
infinitive κτᾰ́εσθαι
participle m κτᾰόμενος
f κτᾰομένη
n κτᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κτῶμαι (Attic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative κτῶμαι κτᾷ κτᾶται κτᾶσθον κτᾶσθον κτώμεθᾰ κτᾶσθε κτῶνται
subjunctive κτῶμαι κτᾷ κτᾶται κτᾶσθον κτᾶσθον κτώμεθᾰ κτᾶσθε κτῶνται
optative κτῴμην κτῷο κτῷτο κτῷσθον κτῴσθην κτῴμεθᾰ κτῷσθε κτῷντο
imperative   κτῶ κτᾱ́σθω κτᾶσθον κτᾱ́σθων   κτᾶσθε κτᾱ́σθων
middle/passive
infinitive κτᾶσθαι
participle m κτώμενος
f κτωμένη
n κτώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κτέομαι (Ionic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative κτέομαι κτέεαι κτέεται κτέεσθον κτέεσθον κτεόμεθᾰ κτέεσθε κτέονται
subjunctive κτέωμαι κτέηαι κτέηται κτέησθον κτέησθον κτεώμεθᾰ κτέησθε κτέωνται
optative κτεοίμην κτέοιο κτέοιτο κτέοισθον κτεοίσθην κτεοίμεθᾰ κτέοισθε κτεοίᾰτο
imperative   κτέευ κτεέσθω κτέεσθον κτεέσθων   κτέεσθε κτεέσθων
middle/passive
infinitive κτέεσθαι
participle m κτεόμενος
f κτεομένη
n κτεόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κτεῦμαι (Ionic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative κτεῦμαι κτῇ κτεῖται κτεῖσθον κτεῖσθον κτεύμεθᾰ κτεῖσθε κτεῦνται
subjunctive κτέωμαι κτῇ κτῆται κτῆσθον κτῆσθον κτεώμεθᾰ κτῆσθε κτέωνται
optative κτεοίμην κτέοιο κτέοιτο κτέοισθον κτεοίσθην κτεοίμεθᾰ κτέοισθε κτεοίᾰτο
imperative   κτεῦ κτείσθω κτεῖσθον κτείσθων   κτεῖσθε κτείσθων
middle/passive
infinitive κτεῖσθαι
participle m κτεύμενος
f κτευμένη
n κτεύμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κτήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κτήσομαι κτήσῃ,
κτήσει		 κτήσεται κτήσεσθον κτήσεσθον κτησόμεθᾰ κτήσεσθε κτήσονται
optative κτησοίμην κτήσοιο κτήσοιτο κτήσοισθον κτησοίσθην κτησοίμεθᾰ κτήσοισθε κτήσοιντο
middle
infinitive κτήσεσθαι
participle m κτησόμενος
f κτησομένη
n κτησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κεκτήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κεκτήσομαι κεκτήσῃ,
κεκτήσει		 κεκτήσεται κεκτήσεσθον κεκτήσεσθον κεκτησόμεθᾰ κεκτήσεσθε κεκτήσονται
optative κεκτησοίμην κεκτήσοιο κεκτήσοιτο κεκτήσοισθον κεκτησοίσθην κεκτησοίμεθᾰ κεκτήσοισθε κεκτήσοιντο
middle
infinitive κεκτήσεσθαι
participle m κεκτησόμενος
f κεκτησομένη
n κεκτησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκτήσομαι (rare)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐκτήσομαι ἐκτήσῃ,
ἐκτήσει		 ἐκτήσεται ἐκτήσεσθον ἐκτήσεσθον ἐκτησόμεθᾰ ἐκτήσεσθε ἐκτήσονται
optative ἐκτησοίμην ἐκτήσοιο ἐκτήσοιτο ἐκτήσοισθον ἐκτησοίσθην ἐκτησοίμεθᾰ ἐκτήσοισθε ἐκτήσοιντο
middle
infinitive ἐκτήσεσθαι
participle m ἐκτησόμενος
f ἐκτησομένη
n ἐκτησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκτησᾰ́μην, ἐκτήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐκτησᾰ́μην ἐκτήσω ἐκτήσᾰτο ἐκτήσᾰσθον ἐκτησᾰ́σθην ἐκτησᾰ́μεθᾰ ἐκτήσᾰσθε ἐκτήσᾰντο
subjunctive κτήσωμαι κτήσῃ κτήσηται κτήσησθον κτήσησθον κτησώμεθᾰ κτήσησθε κτήσωνται
optative κτησαίμην κτήσαιο κτήσαιτο κτήσαισθον κτησαίσθην κτησαίμεθᾰ κτήσαισθε κτήσαιντο
imperative   κτῆσαι κτησᾰ́σθω κτήσᾰσθον κτησᾰ́σθων   κτήσᾰσθε κτησᾰ́σθων
passive indicative ἐκτήθην ἐκτήθης ἐκτήθη ἐκτήθητον ἐκτηθήτην ἐκτήθημεν ἐκτήθητε ἐκτήθησᾰν
subjunctive κτηθῶ κτηθῇς κτηθῇ κτηθῆτον κτηθῆτον κτηθῶμεν κτηθῆτε κτηθῶσῐ(ν)
optative κτηθείην κτηθείης κτηθείη κτηθεῖτον,
κτηθείητον		 κτηθείτην,
κτηθειήτην		 κτηθεῖμεν,
κτηθείημεν		 κτηθεῖτε,
κτηθείητε		 κτηθεῖεν,
κτηθείησᾰν
imperative   κτήθητῐ κτηθήτω κτήθητον κτηθήτων   κτήθητε κτηθέντων
middle passive
infinitive κτήσᾰσθαι κτηθῆναι
participle m κτησᾰ́μενος κτηθείς
f κτησᾰμένη κτηθεῖσᾰ
n κτησᾰ́μενον κτηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκτημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative κέκτημαι κέκτησαι κέκτηται κέκτησθον κέκτησθον κεκτήμεθᾰ κέκτησθε κέκτηνται
subjunctive κεκτημένος ὦ κεκτημένος ᾖς κεκτημένος ᾖ κεκτημένω ἦτον κεκτημένω ἦτον κεκτημένοι ὦμεν κεκτημένοι ἦτε κεκτημένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκτημένος εἴην κεκτημένος εἴης κεκτημένος εἴη κεκτημένω εἴητον/εἶτον κεκτημένω εἰήτην/εἴτην κεκτημένοι εἴημεν/εἶμεν κεκτημένοι εἴητε/εἶτε κεκτημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέκτησο κεκτήσθω κέκτησθον κεκτήσθων   κέκτησθε κεκτήσθων
middle/passive
infinitive κεκτῆσθαι
participle m κεκτημένος
f κεκτημένη
n κεκτημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκτήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐκεκτήμην ἐκέκτησο ἐκέκτητο ἐκέκτησθον ἐκεκτήσθην ἐκεκτήμεθᾰ ἐκέκτησθε ἐκέκτηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀνακτάομαι (anaktáomai)
  • ἀποκτάομαι (apoktáomai)
  • ἐγκτάομαι (enktáomai)
  • ἐπικτάομαι (epiktáomai)
  • Ἐπίκτητος (Epíktētos)
  • κατακτάομαι (kataktáomai)
  • κεκτήμενος (kektḗmenos)
  • κτέανον (ktéanon)
  • κτῆμα (ktêma)
  • κτηματικός (ktēmatikós)
  • κτῆνος (ktênos)
  • κτήσιος (ktḗsios)
  • Κτήσιππος (Ktḗsippos)
  • κτῆσις (ktêsis)
  • κτητέος (ktētéos)
  • κτητικός (ktētikós)
  • κτητός (ktētós)
  • κτήτωρ (ktḗtōr)
  • προσεπικτάομαι (prosepiktáomai)
  • προσεπικτάομαι (prosepiktáomai)
  • προσκτάομαι (prosktáomai)
  • συγκατακτάομαι (sunkataktáomai)
  • συγκτάομαι (sunktáomai)
  • Φῐλοκτήτης (Philoktḗtēs)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.