κρείττων
Ancient Greek
Adjective
κρείττων • (kreíttōn) m or f (neuter κρεῖττον); third declension
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | κρείττων kreíttōn |
κρεῖττον kreîtton |
κρείττονε kreíttone |
κρείττονε kreíttone |
κρείττονες / κρείττους kreíttones / kreíttous |
κρείττονᾰ / κρείττω kreíttona / kreíttō | ||||||||
Genitive | κρείττονος kreíttonos |
κρείττονος kreíttonos |
κρειττόνοιν kreittónoin |
κρειττόνοιν kreittónoin |
κρειττόνων kreittónōn |
κρειττόνων kreittónōn | ||||||||
Dative | κρείττονῐ kreíttoni |
κρείττονῐ kreíttoni |
κρειττόνοιν kreittónoin |
κρειττόνοιν kreittónoin |
κρείττοσῐ / κρείττοσῐν kreíttosi(n) |
κρείττοσῐ / κρείττοσῐν kreíttosi(n) | ||||||||
Accusative | κρείττονᾰ / κρείττω kreíttona / kreíttō |
κρεῖττον kreîtton |
κρείττονε kreíttone |
κρείττονε kreíttone |
κρείττονᾰς / κρείττους kreíttonas / kreíttous |
κρείττονᾰ / κρείττω kreíttona / kreíttō | ||||||||
Vocative | κρεῖττον kreîtton |
κρεῖττον kreîtton |
κρείττονε kreíttone |
κρείττονε kreíttone |
κρείττονες / κρείττους kreíttones / kreíttous |
κρείττονᾰ / κρείττω kreíttona / kreíttō | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κρεῖττον kreîtton |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.