κενοτάφιο

Greek

Etymology

From Ancient Greek κενοτάφιον (kenotáphion).

Pronunciation

IPA^(key): /ce.noˈta.fi.o/
Hyphenation: κε‧νο‧τά‧φι‧ο

Noun

κενοτάφιο • (kenotáfio) n (plural κενοτάφια)

cenotaph

Declension

declension of κενοτάφιο

case \ number	singular	plural
nominative	κενοτάφιο •	κενοτάφια •
genitive	κενοταφίου •, κενοτάφιου •	κενοταφίων •
accusative	κενοτάφιο •	κενοτάφια •
vocative	κενοτάφιο •	κενοτάφια •

Coordinate terms

μνημείο n (mnimeío, “memorial, monument”)

Related terms

νεκροταφείο n (nekrotafeío, “cemetery”)
ταφή f (tafí, “burial”)
τάφος m (táfos, “grave, tomb”)
and see: θάβω (thávo, “bury”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.