καταραμένος

See also: κατηραμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of καταριέμαι (katariémai), a verb without active form. Inherited from Byzantine Greek καταραμένος (kataraménos), from Ancient Greek κατηραμένος (katēraménos), perfect participle of verb καταράομαι (kataráomai) / καταρῶμαι (katarômai).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ka.ta.ɾaˈme.nos/
  • Hyphenation: κα‧τα‧ρα‧μέ\νος

Participle

καταραμένος • (kataraménos) m (feminine καταραμένη, neuter καταραμένο)

  1. damned, confounded, accursed, cursed
    καταραμένη ώρα ― kataraméni óra ― cursed moment/hour
    καταραμένοι ποιητές ― kataraménoi poiités ― poètes maudits (accursed poets)

Declension
Declension of καταραμένος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative καταραμένος • καταραμένη • καταραμένο • καταραμένοι • καταραμένες • καταραμένα •
genitive καταραμένου • καταραμένης • καταραμένου • καταραμένων • καταραμένων • καταραμένων •
accusative καταραμένο • καταραμένη • καταραμένο • καταραμένους • καταραμένες • καταραμένα •
vocative καταραμένε • καταραμένη • καταραμένο • καταραμένοι • καταραμένες • καταραμένα •

Synonyms
  • κατάρατος (katáratos) (folksy)
  • επάρατος (epáratos) (formal)
  • αναθεματισμένος (anathematisménos, “accursed, damned”)
  • αφορισμένος (aforisménos, “excommunicated, accursed”)
  • κατηραμένος όφις (katiraménos ófis)

See also

References
  1. καταραμένος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.