καθολικός

Ancient Greek

Etymology

From κᾰθόλου (kathólou, “on the whole, in general”) +‎ -ῐκός (-ikós, “-ic”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰo.li.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰo.liˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/

Adjective

κᾰθολῐκός • (katholikós) m (feminine κᾰθολῐκή, neuter κᾰθολῐκόν); first/second declension

general

Inflection

First and second declension of κᾰθολῐκός; κᾰθολῐκή; κᾰθολῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰθολῐκός katholikós	κᾰθολῐκή katholikḗ	κᾰθολῐκόν katholikón	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκᾱ́ katholikā́	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκοί katholikoí	κᾰθολῐκαί katholikaí	κᾰθολῐκᾰ́ katholiká
Genitive	κᾰθολῐκοῦ katholikoû	κᾰθολῐκῆς katholikês	κᾰθολῐκοῦ katholikoû	κᾰθολῐκοῖν katholikoîn	κᾰθολῐκαῖν katholikaîn	κᾰθολῐκοῖν katholikoîn	κᾰθολῐκῶν katholikôn	κᾰθολῐκῶν katholikôn	κᾰθολῐκῶν katholikôn
Dative	κᾰθολῐκῷ katholikôi	κᾰθολῐκῇ katholikêi	κᾰθολῐκῷ katholikôi	κᾰθολῐκοῖν katholikoîn	κᾰθολῐκαῖν katholikaîn	κᾰθολῐκοῖν katholikoîn	κᾰθολῐκοῖς katholikoîs	κᾰθολῐκαῖς katholikaîs	κᾰθολῐκοῖς katholikoîs
Accusative	κᾰθολῐκόν katholikón	κᾰθολῐκήν katholikḗn	κᾰθολῐκόν katholikón	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκᾱ́ katholikā́	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκούς katholikoús	κᾰθολῐκᾱ́ς katholikā́s	κᾰθολῐκᾰ́ katholiká
Vocative	κᾰθολῐκέ katholiké	κᾰθολῐκή katholikḗ	κᾰθολῐκόν katholikón	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκᾱ́ katholikā́	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκοί katholikoí	κᾰθολῐκαί katholikaí	κᾰθολῐκᾰ́ katholiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κᾰθολῐκῶς katholikôs			κᾰθολῐκώτερος katholikṓteros			κᾰθολῐκώτᾰτος katholikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: καθολικός (katholikós)
→ Arabic: كَاثُولِيك (kāṯūlīk)
→ Latin: catholicus (see there for further descendants)

References

“καθολικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
καθολικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
καθολικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Etymology

From Ancient Greek κᾰθολῐκός (katholikós).

Adjective

καθολικός • (katholikós) m (feminine καθολική, neuter καθολικό)

Declension

Declension of καθολικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικός •	καθολική •	καθολικό •	καθολικοί •	καθολικές •	καθολικά •
genitive	καθολικού •	καθολικής •	καθολικού •	καθολικών •	καθολικών •	καθολικών •
accusative	καθολικό •	καθολική •	καθολικό •	καθολικούς •	καθολικές •	καθολικά •
vocative	καθολικέ •	καθολική •	καθολικό •	καθολικοί •	καθολικές •	καθολικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καθολικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καθολικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικότερος •	καθολικότερη •	καθολικότερο •	καθολικότεροι •	καθολικότερες •	καθολικότερα •
genitive	καθολικότερου •	καθολικότερης •	καθολικότερου •	καθολικότερων •	καθολικότερων •	καθολικότερων •
accusative	καθολικότερο •	καθολικότερη •	καθολικότερο •	καθολικότερους •	καθολικότερες •	καθολικότερα •
vocative	καθολικότερε •	καθολικότερη •	καθολικότερο •	καθολικότεροι •	καθολικότερες •	καθολικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο καθολικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
Absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικότατος •	καθολικότατη •	καθολικότατο •	καθολικότατοι •	καθολικότατες •	καθολικότατα •
genitive	καθολικότατου •	καθολικότατης •	καθολικότατου •	καθολικότατων •	καθολικότατων •	καθολικότατων •
accusative	καθολικότατο •	καθολικότατη •	καθολικότατο •	καθολικότατους •	καθολικότατες •	καθολικότατα •
vocative	καθολικότατε •	καθολικότατη •	καθολικότατο •	καθολικότατοι •	καθολικότατες •	καθολικότατα •

Related terms

καθολικό n (katholikó, “part of a church; ledger”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.