καθαρματάρα

Greek

Etymology

κάθαρμα (kátharma) +‎ -άρα (-ára).

Pronunciation
  • IPA(key): /kaθaɾmaˈtaɾa/
  • Hyphenation: κα‧θαρ‧μα‧τά‧ρα

Noun

καθαρματάρα • (katharmatára) n (plural καθαρματάρες)

  1. (offensive, derogatory) Augmentative of κάθαρμα (kátharma, “bastard, son of a bitch”)

Declension
declension of καθαρματάρα
case     \     number singular plural
nominative καθαρματάρα • καθαρματάρες •
genitive καθαρματάρας • —
accusative καθαρματάρα • καθαρματάρες •
vocative καθαρματάρα • καθαρματάρες •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.