θυμαλγής

Ancient Greek

Etymology

θῡμός (thūmós) +‎ ἄλγος (álgos) +‎ -ής (-ḗs)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰyː.mal.ɡɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰy.malˈɡe̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /θy.malˈʝis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θy.malˈʝis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θi.malˈʝis/

Adjective

θῡμαλγής • (thūmalgḗs) m or f (neuter θῡμαλγές); third declension

(Epic, Ionic) heart-grieving, distressing

Declension

Third declension of θῡμαλγής; θῡμαλγές (uncontracted, Epic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	θῡμαλγής thūmalgḗs	θῡμαλγές thūmalgés	θῡμαλγεῖ / θῡμαλγέε thūmalgeî / thūmalgée	θῡμαλγεῖ / θῡμαλγέε thūmalgeî / thūmalgée	θῡμαλγεῖς / θῡμαλγέες thūmalgeîs / thūmalgées	θῡμαλγέᾰ thūmalgéa
Genitive	θῡμαλγέος / θῡμαλγεῦς thūmalgéos / thūmalgeûs	θῡμαλγέος / θῡμαλγεῦς thūmalgéos / thūmalgeûs	θῡμαλγοῖν thūmalgoîn	θῡμαλγοῖν thūmalgoîn	θῡμαλγέων thūmalgéōn	θῡμαλγέων thūmalgéōn
Dative	θῡμαλγεῖ / θῡμαλγέῐ̈ thūmalgeî / thūmalgéï	θῡμαλγεῖ / θῡμαλγέῐ̈ thūmalgeî / thūmalgéï	θῡμαλγοῖν thūmalgoîn	θῡμαλγοῖν thūmalgoîn	θῡμαλγέσῐ / θῡμαλγέσῐν thūmalgési(n)	θῡμαλγέσῐ / θῡμαλγέσῐν thūmalgési(n)
Accusative	θῡμαλγέᾰ thūmalgéa	θῡμαλγές thūmalgés	θῡμαλγεῖ / θῡμαλγέε thūmalgeî / thūmalgée	θῡμαλγεῖ / θῡμαλγέε thūmalgeî / thūmalgée	θῡμαλγέᾰς thūmalgéas	θῡμαλγέᾰ thūmalgéa
Vocative	θῡμαλγές thūmalgés	θῡμαλγές thūmalgés	θῡμαλγεῖ / θῡμαλγέε thūmalgeî / thūmalgée	θῡμαλγεῖ / θῡμαλγέε thūmalgeî / thūmalgée	θῡμαλγεῖς / θῡμαλγέες thūmalgeîs / thūmalgées	θῡμαλγέᾰ thūmalgéa
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	θῡμαλγέως thūmalgéōs		θῡμαλγέστερος thūmalgésteros		θῡμαλγέστᾰτος thūmalgéstatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

θυμαλγής

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading