θεωρητικός
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /tʰe.ɔː.rɛː.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /tʰe.o.re̝.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /θe.o.ri.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /θe.o.ri.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /θe.o.ri.tiˈkos/
Adjective
θεωρητῐκός • (theōrētikós) m (feminine θεωρητῐκή, neuter θεωρητῐκόν); first/second declension
- fond of contemplating [+genitive]
- speculative
Declension
| Number | Singular | Plural | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | θεωρητῐκός theōrētikós |
θεωρητῐκή theōrētikḗ |
θεωρητῐκόν theōrētikón |
θεωρητῐκοί theōrētikoí |
θεωρητῐκαί theōrētikaí |
θεωρητῐκᾰ́ theōrētiká | ||||||||
| Genitive | θεωρητῐκοῦ theōrētikoû |
θεωρητῐκῆς theōrētikês |
θεωρητῐκοῦ theōrētikoû |
θεωρητῐκῶν theōrētikôn |
θεωρητῐκῶν theōrētikôn |
θεωρητῐκῶν theōrētikôn | ||||||||
| Dative | θεωρητῐκῷ theōrētikôi |
θεωρητῐκῇ theōrētikêi |
θεωρητῐκῷ theōrētikôi |
θεωρητῐκοῖς theōrētikoîs |
θεωρητῐκαῖς theōrētikaîs |
θεωρητῐκοῖς theōrētikoîs | ||||||||
| Accusative | θεωρητῐκόν theōrētikón |
θεωρητῐκήν theōrētikḗn |
θεωρητῐκόν theōrētikón |
θεωρητῐκούς theōrētikoús |
θεωρητῐκᾱ́ς theōrētikā́s |
θεωρητῐκᾰ́ theōrētiká | ||||||||
| Vocative | θεωρητῐκέ theōrētiké |
θεωρητῐκή theōrētikḗ |
θεωρητῐκόν theōrētikón |
θεωρητῐκοί theōrētikoí |
θεωρητῐκαί theōrētikaí |
θεωρητῐκᾰ́ theōrētiká | ||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- Greek: θεωρητικός (theoritikós)
- → Latin: theorēticus (see there for further descendants)
Further reading
- θεωρητικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “θεωρητικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
- “θεωρητικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- contemplative idem, page 166.
- speculative idem, page 800.
- theoretical idem, page 865.
Greek
Etymology
From Ancient Greek θεωρητικός (theōrētikós)
Pronunciation
- IPA(key): /θe.o.ri.tiˈkos/
Adjective
θεωρητικός • (theoritikós) m (feminine θεωρητική, neuter θεωρητικό)
- theoretical, abstract
- hypothetical, imaginary
- (nominalized) theorist, theoretician
Declension
Declension of θεωρητικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | θεωρητικός • | θεωρητική • | θεωρητικό • | θεωρητικοί • | θεωρητικές • | θεωρητικά • |
| genitive | θεωρητικού • | θεωρητικής • | θεωρητικού • | θεωρητικών • | θεωρητικών • | θεωρητικών • |
| accusative | θεωρητικό • | θεωρητική • | θεωρητικό • | θεωρητικούς • | θεωρητικές • | θεωρητικά • |
| vocative | θεωρητικέ • | θεωρητική • | θεωρητικό • | θεωρητικοί • | θεωρητικές • | θεωρητικά • |
Related terms
- see: θεωρώ (theoró, “to think”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.