θείων
See also: θειῶν
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /tʰěː.ɔːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈtʰi.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈθi.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈθi.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈθi.on/
Participle
θείων • (theíōn) m (feminine θείουσᾰ, neuter θεῖον); first/third declension
- present active participle of θείω (theíō)
Declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | θείων theíōn |
θείουσᾰ theíousa |
θεῖον theîon |
θείοντε theíonte |
θειούσᾱ theioúsā |
θείοντε theíonte |
θείοντες theíontes |
θείουσαι theíousai |
θείοντᾰ theíonta | |||||
Genitive | θείοντος theíontos |
θειούσης theioúsēs |
θείοντος theíontos |
θειόντοιν theióntoin |
θειούσαιν theioúsain |
θειόντοιν theióntoin |
θειόντων theióntōn |
θειουσῶν theiousôn |
θειόντων theióntōn | |||||
Dative | θείοντῐ theíonti |
θειούσῃ theioúsēi |
θείοντῐ theíonti |
θειόντοιν theióntoin |
θειούσαιν theioúsain |
θειόντοιν theióntoin |
θείουσῐ / θείουσῐν theíousi(n) |
θειούσαις theioúsais |
θείουσῐ / θείουσῐν theíousi(n) | |||||
Accusative | θείοντᾰ theíonta |
θείουσᾰν theíousan |
θεῖον theîon |
θείοντε theíonte |
θειούσᾱ theioúsā |
θείοντε theíonte |
θείοντᾰς theíontas |
θειούσᾱς theioúsās |
θείοντᾰ theíonta | |||||
Vocative | θείων theíōn |
θείουσᾰ theíousa |
θεῖον theîon |
θείοντε theíonte |
θειούσᾱ theioúsā |
θείοντε theíonte |
θείοντες theíontes |
θείουσαι theíousai |
θείοντᾰ theíonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
θειόντως theióntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
Greek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.