εἰσβάλλω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /eːz.bál.lɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /izˈbal.lo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /izˈβal.lo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /izˈval.lo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /izˈva.lo/
Verb
εἰσβᾰ́λλω • (eisbállō)
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | εἰσβᾰ́λλω | εἰσβᾰ́λλεις | εἰσβᾰ́λλει | εἰσβᾰ́λλετον | εἰσβᾰ́λλετον | εἰσβᾰ́λλομεν | εἰσβᾰ́λλετε | εἰσβᾰ́λλουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | εἰσβᾰ́λλω | εἰσβᾰ́λλῃς | εἰσβᾰ́λλῃ | εἰσβᾰ́λλητον | εἰσβᾰ́λλητον | εἰσβᾰ́λλωμεν | εἰσβᾰ́λλητε | εἰσβᾰ́λλωσῐ(ν) | |||||
optative | εἰσβᾰ́λλοιμῐ | εἰσβᾰ́λλοις | εἰσβᾰ́λλοι | εἰσβᾰ́λλοιτον | εἰσβᾰλλοίτην | εἰσβᾰ́λλοιμεν | εἰσβᾰ́λλοιτε | εἰσβᾰ́λλοιεν | |||||
imperative | εἴσβᾰλλε | εἰσβᾰλλέτω | εἰσβᾰ́λλετον | εἰσβᾰλλέτων | εἰσβᾰ́λλετε | εἰσβᾰλλόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | εἰσβᾰ́λλειν | ||||||||||||
participle | m | εἰσβᾰ́λλων | |||||||||||
f | εἰσβᾰ́λλουσᾰ | ||||||||||||
n | εἰσβᾰ́λλον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: εἰσέβᾰλλον
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | εἰσέβᾰλλον | εἰσέβᾰλλες | εἰσέβᾰλλε(ν) | εἰσεβᾰ́λλετον | εἰσεβᾰλλέτην | εἰσεβᾰ́λλομεν | εἰσεβᾰ́λλετε | εἰσέβᾰλλον | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: εἰσέβᾰλον, εἰσεβλήθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | εἰσέβᾰλον | εἰσέβᾰλες | εἰσέβᾰλε(ν) | εἰσεβᾰ́λετον | εἰσεβᾰλέτην | εἰσεβᾰ́λομεν | εἰσεβᾰ́λετε | εἰσέβᾰλον | ||||
subjunctive | εἰσβᾰ́λω | εἰσβᾰ́λῃς | εἰσβᾰ́λῃ | εἰσβᾰ́λητον | εἰσβᾰ́λητον | εἰσβᾰ́λωμεν | εἰσβᾰ́λητε | εἰσβᾰ́λωσῐ(ν) | |||||
optative | εἰσβᾰ́λοιμῐ | εἰσβᾰ́λοις | εἰσβᾰ́λοι | εἰσβᾰ́λοιτον | εἰσβᾰλοίτην | εἰσβᾰ́λοιμεν | εἰσβᾰ́λοιτε | εἰσβᾰ́λοιεν | |||||
imperative | εἴσβᾰλε | εἰσβᾰλέτω | εἰσβᾰ́λετον | εἰσβᾰλέτων | εἰσβᾰ́λετε | εἰσβᾰλόντων | |||||||
passive | indicative | εἰσεβλήθην | εἰσεβλήθης | εἰσεβλήθη | εἰσεβλήθητον | εἰσεβληθήτην | εἰσεβλήθημεν | εἰσεβλήθητε | εἰσεβλήθησᾰν | ||||
subjunctive | εἰσβληθῶ | εἰσβληθῇς | εἰσβληθῇ | εἰσβληθῆτον | εἰσβληθῆτον | εἰσβληθῶμεν | εἰσβληθῆτε | εἰσβληθῶσῐ(ν) | |||||
optative | εἰσβληθείην | εἰσβληθείης | εἰσβληθείη | εἰσβληθεῖτον, εἰσβληθείητον |
εἰσβληθείτην, εἰσβληθειήτην |
εἰσβληθεῖμεν, εἰσβληθείημεν |
εἰσβληθεῖτε, εἰσβληθείητε |
εἰσβληθεῖεν, εἰσβληθείησᾰν | |||||
imperative | εἰσβλήθητῐ | εἰσβληθήτω | εἰσβλήθητον | εἰσβληθήτων | εἰσβλήθητε | εἰσβληθέντων | |||||||
active | passive | ||||||||||||
infinitive | εἰσβᾰλεῖν | εἰσβληθῆναι | |||||||||||
participle | m | εἰσβᾰλών | εἰσβληθείς | ||||||||||
f | εἰσβᾰλοῦσᾰ | εἰσβληθεῖσᾰ | |||||||||||
n | εἰσβᾰλόν | εἰσβληθέν | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: εἰσβέβληκᾰ
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | εἰσβέβληκᾰ | εἰσβέβληκᾰς | εἰσβέβληκε(ν) | εἰσβεβλήκᾰτον | εἰσβεβλήκᾰτον | εἰσβεβλήκᾰμεν | εἰσβεβλήκᾰτε | εἰσβεβλήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | εἰσβεβλήκω | εἰσβεβλήκῃς | εἰσβεβλήκῃ | εἰσβεβλήκητον | εἰσβεβλήκητον | εἰσβεβλήκωμεν | εἰσβεβλήκητε | εἰσβεβλήκωσῐ(ν) | |||||
optative | εἰσβεβλήκοιμῐ, εἰσβεβληκοίην |
εἰσβεβλήκοις, εἰσβεβληκοίης |
εἰσβεβλήκοι, εἰσβεβληκοίη |
εἰσβεβλήκοιτον | εἰσβεβληκοίτην | εἰσβεβλήκοιμεν | εἰσβεβλήκοιτε | εἰσβεβλήκοιεν | |||||
imperative | εἰσβέβληκε | εἰσβεβληκέτω | εἰσβεβλήκετον | εἰσβεβληκέτων | εἰσβεβλήκετε | εἰσβεβληκόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | εἰσβεβληκέναι | ||||||||||||
participle | m | εἰσβεβληκώς | |||||||||||
f | εἰσβεβληκυῖᾰ | ||||||||||||
n | εἰσβεβληκός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: εἰσεβεβλήκειν
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | εἰσεβεβλήκειν, εἰσεβεβλήκη |
εἰσεβεβλήκεις, εἰσεβεβλήκης |
εἰσεβεβλήκει(ν) | εἰσεβεβλήκετον | εἰσεβεβληκέτην | εἰσεβεβλήκεμεν | εἰσεβεβλήκετε | εἰσεβεβλήκεσᾰν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Further reading
- “εἰσβάλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “εἰσβάλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “εἰσβάλλω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.