επίσημος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπίσημος (epísēmos).

Adjective

επίσημος • (epísimos) m (feminine επίσημη, neuter επίσημο)

  1. formal, official, authoritative, relating to office or position.

Declension
Declension of επίσημος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επίσημος • επίσημη • επίσημο • επίσημοι • επίσημες • επίσημα •
genitive επίσημου • επίσημης • επίσημου • επίσημων • επίσημων • επίσημων •
accusative επίσημο • επίσημη • επίσημο • επίσημους • επίσημες • επίσημα •
vocative επίσημε • επίσημη • επίσημο • επίσημοι • επίσημες • επίσημα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επίσημος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επίσημος, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επισημότερος • επισημότερη • επισημότερο • επισημότεροι • επισημότερες • επισημότερα •
genitive επισημότερου • επισημότερης • επισημότερου • επισημότερων • επισημότερων • επισημότερων •
accusative επισημότερο • επισημότερη • επισημότερο • επισημότερους • επισημότερες • επισημότερα •
vocative επισημότερε • επισημότερη • επισημότερο • επισημότεροι • επισημότερες • επισημότερα •
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επισημότερος", etc)
Absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επισημότατος • επισημότατη • επισημότατο • επισημότατοι • επισημότατες • επισημότατα •
genitive επισημότατου • επισημότατης • επισημότατου • επισημότατων • επισημότατων • επισημότατων •
accusative επισημότατο • επισημότατη • επισημότατο • επισημότατους • επισημότατες • επισημότατα •
vocative επισημότατε • επισημότατη • επισημότατο • επισημότατοι • επισημότατες • επισημότατα •

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.