ενορχήστρωση

Greek

Etymology

εν- (en-) +‎ ορχήστρα (orchístra, “orchestra”), calque of French orchestration. First attested 1889.

Pronunciation
  • IPA(key): /enoɾˈçistɾosi/
  • Hyphenation: εν‧ορ‧χή‧στρω‧ση

Noun

ενορχήστρωση • (enorchístrosi) f (plural ενορχηστρώσεις)

  1. (music) orchestration (arrangement of music for performance by an orchestra)
    Η ενορχήστρωση του Μότσαρτ είναι ιδιαιτέρως καλή.
    I enorchístrosi tou Mótsart eínai idiaitéros kalí.
    Mozart's orchestration is particularly good.
  2. (figuratively) orchestration (control of diverse elements)
    Ο ταγματάρχης ήταν υπεύθυνος για την ενορχήστρωση της επίθεσης.
    O tagmatárchis ítan ypéfthynos gia tin enorchístrosi tis epíthesis.
    The major was responsible for the orchestration of the attack.

Declension
declension of ενορχήστρωση
case     \     number singular plural
nominative ενορχήστρωση • ενορχηστρώσεις •
genitive ενορχήστρωσης • ενορχηστρώσεων •
accusative ενορχήστρωση • ενορχηστρώσεις •
vocative ενορχήστρωση • ενορχηστρώσεις •
Older or formal genitive singular: ενορχηστρώσεως •
  • ενορχηστρώνω (enorchistróno, “to orchestrate”)
  • ενορχηστρωτής m (enorchistrotís, “orchestrator”)
  • ενορχηστρώτρια f (enorchistrótria, “orchestrator”)
  • ορχήστρα f (orchístra, “orchestra”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.