δούς

Ancient Greek

δούς • (doús)

First and third declension of δούς; δοῦσᾰ; δόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δούς doús	δοῦσᾰ doûsa	δόν dón	δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte	δόντες dóntes	δοῦσαι doûsai	δόντᾰ dónta
Genitive	δόντος dóntos	δούσης doúsēs	δόντος dóntos	δόντοιν dóntoin	δούσαιν doúsain	δόντοιν dóntoin	δόντων dóntōn	δουσῶν dousôn	δόντων dóntōn
Dative	δόντῐ dónti	δούσῃ doúsēi	δόντῐ dónti	δόντοιν dóntoin	δούσαιν doúsain	δόντοιν dóntoin	δοῦσῐ / δοῦσῐν doûsi(n)	δούσαις doúsais	δοῦσῐ / δοῦσῐν doûsi(n)
Accusative	δόντᾰ dónta	δοῦσᾰν doûsan	δόν dón	δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte	δόντᾰς dóntas	δούσᾱς doúsās	δόντᾰ dónta
Vocative	δούς doús	δοῦσᾰ doûsa	δόν dón	δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte	δόντες dóntes	δοῦσαι doûsai	δόντᾰ dónta
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.