δαγκάνω

Ancient Greek

Etymology

Hellenistic Koine and Medieval from δάκνω (dáknō) from Proto-Indo-European *denḱ-. Based[1] on the aorist stem ἔδακον (édakon) with voicing the [k] between vowels.

Pronunciation
 

Verb

δαγκάνω • (dankánō)

  1. Koine and Byzantine form of δάκνω (dáknō, “to bite”)

Inflection
   Present: δαγκάνω, δαγκάνομαι (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δαγκάνω δαγκάνεις δαγκάνει δαγκάνετον δαγκάνετον δαγκάνομεν δαγκάνετε δαγκάνουσῐ(ν)
subjunctive δαγκάνω δαγκάνῃς δαγκάνῃ δαγκάνητον δαγκάνητον δαγκάνωμεν δαγκάνητε δαγκάνωσῐ(ν)
optative δαγκάνοιμῐ δαγκάνοις δαγκάνοι δαγκάνοιτον δαγκανοίτην δαγκάνοιμεν δαγκάνοιτε δαγκάνοιεν
imperative   δάγκανε δαγκανέτω δαγκάνετον δαγκανέτων   δαγκάνετε δαγκανόντων
middle/
passive		 indicative δαγκάνομαι δαγκάνῃ,
δαγκάνει		 δαγκάνεται δαγκάνεσθον δαγκάνεσθον δαγκανόμεθᾰ δαγκάνεσθε δαγκάνονται
subjunctive δαγκάνωμαι δαγκάνῃ δαγκάνηται δαγκάνησθον δαγκάνησθον δαγκανώμεθᾰ δαγκάνησθε δαγκάνωνται
optative δαγκανοίμην δαγκάνοιο δαγκάνοιτο δαγκάνοισθον δαγκανοίσθην δαγκανοίμεθᾰ δαγκάνοισθε δαγκάνοιντο
imperative   δαγκάνου δαγκανέσθω δαγκάνεσθον δαγκανέσθων   δαγκάνεσθε δαγκανέσθων
active middle/passive
infinitive δαγκάνειν δαγκάνεσθαι
participle m δαγκάνων δαγκανόμενος
f δαγκάνουσᾰ δαγκανομένη
n δαγκᾶνον δαγκανόμενον
   Imperfect: ἐδάγκανον, ἐδαγκανόμην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδάγκανον ἐδάγκανες ἐδάγκανε(ν) ἐδαγκάνετον ἐδαγκανέτην ἐδαγκάνομεν ἐδαγκάνετε ἐδάγκανον
middle/
passive		 indicative ἐδαγκανόμην ἐδαγκάνου ἐδαγκάνετο ἐδαγκάνεσθον ἐδαγκανέσθην ἐδαγκανόμεθᾰ ἐδαγκάνεσθε ἐδαγκάνοντο

Derived terms

Descendants
  • Greek: δαγκάνω (dagkáno), δαγκώνω (dagkóno)

References
  1. δαγκάνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

Further reading

Greek

Alternative forms

Etymology

From Koine Greek δαγκάνω.[1] Also see etymology of δαγκώνω.

Pronunciation
  • IPA(key): /ðaŋˈɡano/
  • Hyphenation: δα‧γκά‧νω

Verb

δαγκάνω • (dagkáno) (past δάγκασα, passive δαγκάνομαι)

  1. (colloquial, less common) Alternative form of δαγκώνω (dagkóno) to bite

Conjugation
δαγκάνω   δαγκάνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg δαγκάνω  (δαγκώνω →) δαγκάσω δαγκάνομαι δαγκαθώ
2 sg δαγκάνεις δαγκάσεις δαγκάνεσαι δαγκαθείς
3 sg δαγκάνει δαγκάσει δαγκάνεται δαγκαθεί
1 pl δαγκάνουμε, [‑ομε] δαγκάσουμε, [‑ομε] δαγκανόμαστε δαγκαθούμε
2 pl δαγκάνετε δαγκάσετε δαγκάνεστε, δαγκανόσαστε δαγκαθείτε
3 pl δαγκάνουν(ε) δαγκάσουν(ε) δαγκάνονται δαγκαθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg δάγκανα δάγκασα δαγκανόμουν(α) δαγκάθηκα
2 sg δάγκανες δάγκασες δαγκανόσουν(α) δαγκάθηκες
3 sg δάγκανε δάγκασε δαγκανόταν(ε) δαγκάθηκε
1 pl δαγκάναμε δαγκάσαμε δαγκανόμασταν, (‑όμαστε) δαγκαθήκαμε
2 pl δαγκάνατε δαγκάσατε δαγκανόσασταν, (‑όσαστε) δαγκαθήκατε
3 pl δάγκαναν, δαγκάναν(ε) δάγκασαν, δαγκάσαν(ε) δαγκάνονταν, (δαγκανόντουσαν) δαγκάθηκαν, δαγκαθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα δαγκάνω ➤ θα δαγκάσω ➤ θα δαγκάνομαι ➤ θα δαγκαθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα δαγκάνεις, … θα δαγκάσεις, … θα δαγκάνεσαι, … θα δαγκαθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δαγκάσει
  έχω, έχεις, … δαγκαμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … δαγκαθεί
  είμαι, είσαι, … δαγκαμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … δαγκάσει
  είχα, είχες, … δαγκαμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … δαγκαθεί
  ήμουν, ήσουν, … δαγκαμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δαγκάσει
  θα έχω, θα έχεις, … δαγκαμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … δαγκαθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … δαγκαμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg δάγκανε δάγκασε — δαγκάσου
2 pl δαγκάνετε δαγκάστε δαγκάνεστε δαγκαθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ δαγκάνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας δαγκάσει ➤ δαγκαμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ δαγκάσει δαγκαθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • δαγκάνω is a colloquial form of the common verb δαγκώνω (dagkóno)
 • The passive forms (δαγκάθηκα, δαγκαμένος) are extrememly rare.
 • rare passive past δαγκάθηκα and the more rare δαγκάστηκα/εδαγκάστηκα.
 • rare passive participle δαγκαμένος, and the more rare δαγκασμένος.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • δαγκάνα f (dagkána, “claw, pincers (of a crab)”)
  • and see: δαγκώνω (dagkóno) for derivatives of stem δαγκα-

References
  1. δαγκάνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.