γεύω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *ǵews-. Cognates include Old English ċēosan (English choose), Latin gustō,, Sanskrit जुषते (juṣate).

Pronunciation
 

Verb

γεύω • (geúō)

  1. to give to taste
  2. to feed
  3. (middle voice) to taste
  4. (middle voice) to eat
  5. (middle voice) to try, experience, examine
  6. (middle voice) to partake, enjoy

Inflection
   Present: γεύω, γεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative γεύω γεύεις γεύει γεύετον γεύετον γεύομεν γεύετε γεύουσῐ(ν)
subjunctive γεύω γεύῃς γεύῃ γεύητον γεύητον γεύωμεν γεύητε γεύωσῐ(ν)
optative γεύοιμῐ γεύοις γεύοι γεύοιτον γευοίτην γεύοιμεν γεύοιτε γεύοιεν
imperative   γεῦε γευέτω γεύετον γευέτων   γεύετε γευόντων
middle/
passive		 indicative γεύομαι γεύῃ,
γεύει		 γεύεται γεύεσθον γεύεσθον γευόμεθᾰ γεύεσθε γεύονται
subjunctive γεύωμαι γεύῃ γεύηται γεύησθον γεύησθον γευώμεθᾰ γεύησθε γεύωνται
optative γευοίμην γεύοιο γεύοιτο γεύοισθον γευοίσθην γευοίμεθᾰ γεύοισθε γεύοιντο
imperative   γεύου γευέσθω γεύεσθον γευέσθων   γεύεσθε γευέσθων
active middle/passive
infinitive γεύειν γεύεσθαι
participle m γεύων γευόμενος
f γεύουσᾰ γευομένη
n γεῦον γευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔγευον, ἐγευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔγευον ἔγευες ἔγευε(ν) ἐγεύετον ἐγευέτην ἐγεύομεν ἐγεύετε ἔγευον
middle/
passive		 indicative ἐγευόμην ἐγεύου ἐγεύετο ἐγεύεσθον ἐγευέσθην ἐγευόμεθᾰ ἐγεύεσθε ἐγεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: γεύσω, γεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative γεύσω γεύσεις γεύσει γεύσετον γεύσετον γεύσομεν γεύσετε γεύσουσῐ(ν)
optative γεύσοιμῐ γεύσοις γεύσοι γεύσοιτον γευσοίτην γεύσοιμεν γεύσοιτε γεύσοιεν
middle indicative γεύσομαι γεύσῃ,
γεύσει		 γεύσεται γεύσεσθον γεύσεσθον γευσόμεθᾰ γεύσεσθε γεύσονται
optative γευσοίμην γεύσοιο γεύσοιτο γεύσοισθον γευσοίσθην γευσοίμεθᾰ γεύσοισθε γεύσοιντο
active middle
infinitive γεύσειν γεύσεσθαι
participle m γεύσων γευσόμενος
f γεύσουσᾰ γευσομένη
n γεῦσον γευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔγευσᾰ, ἐγευσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔγευσᾰ ἔγευσᾰς ἔγευσε(ν) ἐγεύσᾰτον ἐγευσᾰ́την ἐγεύσᾰμεν ἐγεύσᾰτε ἔγευσᾰν
subjunctive γεύσω γεύσῃς γεύσῃ γεύσητον γεύσητον γεύσωμεν γεύσητε γεύσωσῐ(ν)
optative γεύσαιμῐ γεύσειᾰς,
γεύσαις		 γεύσειε(ν),
γεύσαι		 γεύσαιτον γευσαίτην γεύσαιμεν γεύσαιτε γεύσειᾰν,
γεύσαιεν
imperative   γεῦσον γευσᾰ́τω γεύσᾰτον γευσᾰ́των   γεύσᾰτε γευσᾰ́ντων
middle indicative ἐγευσᾰ́μην ἐγεύσω ἐγεύσᾰτο ἐγεύσᾰσθον ἐγευσᾰ́σθην ἐγευσᾰ́μεθᾰ ἐγεύσᾰσθε ἐγεύσᾰντο
subjunctive γεύσωμαι γεύσῃ γεύσηται γεύσησθον γεύσησθον γευσώμεθᾰ γεύσησθε γεύσωνται
optative γευσαίμην γεύσαιο γεύσαιτο γεύσαισθον γευσαίσθην γευσαίμεθᾰ γεύσαισθε γεύσαιντο
imperative   γεῦσαι γευσᾰ́σθω γεύσᾰσθον γευσᾰ́σθων   γεύσᾰσθε γευσᾰ́σθων
active middle
infinitive γεῦσαι γεύσᾰσθαι
participle m γεύσᾱς γευσᾰ́μενος
f γεύσᾱσᾰ γευσᾰμένη
n γεῦσᾰν γευσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: γέγευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative γέγευμαι γέγευσαι γέγευται γέγευσθον γέγευσθον γεγεύμεθᾰ γέγευσθε γέγευνται
subjunctive γεγευμένος ὦ γεγευμένος ᾖς γεγευμένος ᾖ γεγευμένω ἦτον γεγευμένω ἦτον γεγευμένοι ὦμεν γεγευμένοι ἦτε γεγευμένοι ὦσῐ(ν)
optative γεγευμένος εἴην γεγευμένος εἴης γεγευμένος εἴη γεγευμένω εἴητον/εἶτον γεγευμένω εἰήτην/εἴτην γεγευμένοι εἴημεν/εἶμεν γεγευμένοι εἴητε/εἶτε γεγευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   γέγευσο γεγεύσθω γέγευσθον γεγεύσθων   γέγευσθε γεγεύσθων
middle/passive
infinitive γεγεῦσθαι
participle m γεγευμένος
f γεγευμένη
n γεγευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐγεγεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐγεγεύμην ἐγέγευσο ἐγέγευτο ἐγέγευσθον ἐγεγεύσθην ἐγεγεύμεθᾰ ἐγέγευσθε ἐγέγευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.