αἰολόστομος

Ancient Greek

Etymology

From αἰόλος (aiólos, “swift, nimble”) +‎ στόμα (stóma, “mouth”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ai̯.o.lós.to.mos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛ.oˈlos.to.mos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɛ.oˈlos.to.mos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.oˈlos.to.mos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.oˈlos.to.mos/

Adjective

αἰολόστομος • (aiolóstomos) m or f (neuter αἰολόστομον); second declension

(of an oracle) shifting in speech

Declension

Second declension of αἰολόστομος; αἰολόστομον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	αἰολόστομος aiolóstomos	αἰολόστομον aiolóstomon	αἰολοστόμω aiolostómō	αἰολοστόμω aiolostómō	αἰολόστομοι aiolóstomoi	αἰολόστομᾰ aiolóstoma
Genitive	αἰολοστόμου aiolostómou	αἰολοστόμου aiolostómou	αἰολοστόμοιν aiolostómoin	αἰολοστόμοιν aiolostómoin	αἰολοστόμων aiolostómōn	αἰολοστόμων aiolostómōn
Dative	αἰολοστόμῳ aiolostómōi	αἰολοστόμῳ aiolostómōi	αἰολοστόμοιν aiolostómoin	αἰολοστόμοιν aiolostómoin	αἰολοστόμοις aiolostómois	αἰολοστόμοις aiolostómois
Accusative	αἰολόστομον aiolóstomon	αἰολόστομον aiolóstomon	αἰολοστόμω aiolostómō	αἰολοστόμω aiolostómō	αἰολοστόμους aiolostómous	αἰολόστομᾰ aiolóstoma
Vocative	αἰολόστομε aiolóstome	αἰολόστομον aiolóstomon	αἰολοστόμω aiolostómō	αἰολοστόμω aiolostómō	αἰολόστομοι aiolóstomoi	αἰολόστομᾰ aiolóstoma
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	αἰολοστόμως aiolostómōs		αἰολοστομώτερος aiolostomṓteros		αἰολοστομώτᾰτος aiolostomṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.