απροειδοποίητος
Greek
Adjective
απροειδοποίητος • (aproeidopoíitos) m (feminine απροειδοποίητη, neuter απροειδοποίητο)
Declension
Declension of απροειδοποίητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απροειδοποίητος • | απροειδοποίητη • | απροειδοποίητο • | απροειδοποίητοι • | απροειδοποίητες • | απροειδοποίητα • |
| genitive | απροειδοποίητου • | απροειδοποίητης • | απροειδοποίητου • | απροειδοποίητων • | απροειδοποίητων • | απροειδοποίητων • |
| accusative | απροειδοποίητο • | απροειδοποίητη • | απροειδοποίητο • | απροειδοποίητους • | απροειδοποίητες • | απροειδοποίητα • |
| vocative | απροειδοποίητε • | απροειδοποίητη • | απροειδοποίητο • | απροειδοποίητοι • | απροειδοποίητες • | απροειδοποίητα • |
Related terms
- see: προειδοποιώ (proeidopoió, “to forewarn”)
Further reading
- απροειδοποίητος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.