αποσύνθεση
Greek
Noun
αποσύνθεση • (aposýnthesi) f (plural αποσυνθέσεις)
Declension
declension of αποσύνθεση
case \ number | singular | plural | |
---|---|---|---|
nominative | αποσύνθεση • | αποσυνθέσεις • | |
genitive | αποσύνθεσης • | αποσυνθέσεων • | |
accusative | αποσύνθεση • | αποσυνθέσεις • | |
vocative | αποσύνθεση • | αποσυνθέσεις • | |
Older or formal genitive singular: αποσυνθέσεως • |
Related terms
- see: αποσυνθέτω (aposynthéto, “to decompose”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.