αντιποίηση
Greek
Noun
αντιποίηση • (antipoíisi) f (plural αντιποιήσεις)
- (law) usurpation, misappropriation, encroachment
- Synonym: σφετερισμός (sfeterismós)
- false pretense
Declension
declension of αντιποίηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αντιποίηση • | αντιποιήσεις • | |
| genitive | αντιποίησης • | αντιποιήσεων • | |
| accusative | αντιποίηση • | αντιποιήσεις • | |
| vocative | αντιποίηση • | αντιποιήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αντιποιήσεως • | |||
Related terms
- αντιποιούμαι (antipoioúmai, “to act with unauthorised power”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.