ανασκολόπιση
Greek
Noun
ανασκολόπιση • (anaskolópisi) f (plural ανασκολοπίσεις)
- impalement
- Synonyms: ανασκολοπισμός (anaskolopismós), ανασκολόπισμα (anaskolópisma)
Declension
declension of ανασκολόπιση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | ανασκολόπιση • | ανασκολοπίσεις • | |
| genitive | ανασκολόπισης • | ανασκολοπίσεων • | |
| accusative | ανασκολόπιση • | ανασκολοπίσεις • | |
| vocative | ανασκολόπιση • | ανασκολοπίσεις • | |
| Older or formal genitive singular: ανασκολοπίσεως • | |||
Related terms
- see: ανασκολοπίζω (anaskolopízo, “to impale”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.