ανακριτής

Greek

Noun

ανακριτής • (anakritís) m (plural ανακριτές, feminine ανακρίτρια)

  1. interrogator, inquisitor

Declension
declension of ανακριτής
case     \     number singular plural
nominative ανακριτής • ανακριτές •
genitive ανακριτή • ανακριτών •
accusative ανακριτή • ανακριτές •
vocative ανακριτή • ανακριτές •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.