ανάπηρος

Greek

Adjective

ανάπηρος • (anápiros) m (feminine ανάπηρη, neuter ανάπηρο)

  1. handicapped, disabled (by injury, illness, etc)
    ανάπηρος πολέμου ― anápiros polémou ― disabled serviceman

Declension
Declension of ανάπηρος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανάπηρος • ανάπηρη • ανάπηρο • ανάπηροι • ανάπηρες • ανάπηρα •
genitive ανάπηρου • ανάπηρης • ανάπηρου • ανάπηρων • ανάπηρων • ανάπηρων •
accusative ανάπηρο • ανάπηρη • ανάπηρο • ανάπηρους • ανάπηρες • ανάπηρα •
vocative ανάπηρε • ανάπηρη • ανάπηρο • ανάπηροι • ανάπηρες • ανάπηρα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάπηρος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάπηρος, etc.)

Noun

ανάπηρος • (anápiros) m (plural ανάπηροι, feminine ανάπηρη)

  1. person with disability

Declension
declension of ανάπηρος
case     \     number singular plural
nominative ανάπηρος • ανάπηροι •
genitive ανάπηρου •,  αναπήρου • ανάπηρων •,  αναπήρων •
accusative ανάπηρο • ανάπηρους •,  αναπήρους •
vocative ανάπηρε • ανάπηροι •
Second forms are formal. 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.