αμφιθαλής
Greek
Adjective
αμφιθαλής • (amfithalís) m (feminine αμφιθαλής, neuter αμφιθαλές)
Declension
Declension of αμφιθαλής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αμφιθαλής • | αμφιθαλής • | αμφιθαλές • | αμφιθαλείς • | αμφιθαλείς • | αμφιθαλή • |
| genitive | αμφιθαλούς • | αμφιθαλούς • | αμφιθαλούς • | αμφιθαλών • | αμφιθαλών • | αμφιθαλών • |
| accusative | αμφιθαλή • | αμφιθαλή • | αμφιθαλές • | αμφιθαλείς • | αμφιθαλείς • | αμφιθαλή • |
| vocative | αμφιθαλή • / αμφιθαλής • | αμφιθαλής • | αμφιθαλές • | αμφιθαλείς • | αμφιθαλείς • | αμφιθαλή • |
Antonyms
- ετεροθαλής (eterothalís)
Coordinate terms
- see: αδέλφι n (adélfi, “sibling”, noun)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.