αθέατος
Greek
Adjective
αθέατος • (athéatos) m (feminine αθέατη, neuter αθέατο)
Declension
Declension of αθέατος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αθέατος • | αθέατη • | αθέατο • | αθέατοι • | αθέατες • | αθέατα • |
genitive | αθέατου • | αθέατης • | αθέατου • | αθέατων • | αθέατων • | αθέατων • |
accusative | αθέατο • | αθέατη • | αθέατο • | αθέατους • | αθέατες • | αθέατα • |
vocative | αθέατε • | αθέατη • | αθέατο • | αθέατοι • | αθέατες • | αθέατα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.