άρτιος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄρτιος (ártios)

Pronunciation

IPA^(key): /ˈaɾ.ti.os/

Adjective

άρτιος • (ártios) m (feminine άρτια, neuter άρτιο)

whole, complete
Antonym: ελλιπής (ellipís)
(mathematics) even
Antonym: περιττός (perittós)

Declension

Declension of άρτιος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άρτιος •	άρτια •	άρτιο •	άρτιοι •	άρτιες •	άρτια •
genitive	άρτιου •	άρτιας •	άρτιου •	άρτιων •	άρτιων •	άρτιων •
accusative	άρτιο •	άρτια •	άρτιο •	άρτιους •	άρτιες •	άρτια •
vocative	άρτιε •	άρτια •	άρτιο •	άρτιοι •	άρτιες •	άρτια •

Related terms

αρτιμέλεια (artiméleia, “fitness”, adjective)
αρτιμελής (artimelís, “able-bodied”, adjective)
άρτιο n (ártio, “completeness, par”)
αρτιότητα f (artiótita, “completeness, parity”)
αρτιώνω (artióno, “to accomplish, to complete”)
αρτίωση f (artíosi, “accomplishment”)

Further reading

άρτιος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.