Τιτάνας

• Τιτάν (Titán) — formal

From Ancient Greek Τιτάν from the ancient accusative τὸν Τιτᾶνα. For the figurative sense, semantic loan from French titan, from Latin Titan, from Ancient Greek.

• IPA^(key): /tiˈta.nas/
• Hyphenation: Τι‧τά‧νας

Τιτάνας • (Titánas) m

1. (Greek mythology) Titan, one of race of giants called Titans, the children of Uranus and Gia.
2. (astronomy) Titan, the largest moon of Saturn.
3. (figuratively) see τιτάνας

• τιτάνας m (titánas)
• τιτανικός (titanikós, “titanic”)
• τιτάνιο n (titánio, “titanium”) (chemistry)
• τιτάνιος (titánios, “titanic”)
• Τιτανομαχία f (Titanomachía, “Titanomachy”), τιτανομαχία (mythology)

• γίγαντας m (gígantas, “giant”)