Σελευκίδης

Ancient Greek

Etymology

From Σέλευκος (Séleukos, “Seleucus”) +‎ -ῐ́δης (-ídēs).

Pronunciation
 

Proper noun

Σελευκῐ́δης • (Seleukídēs) m (genitive Σελευκῐ́δου); first declension

  1. a child of Seleucus; a Seleucid

Inflection
First declension of ὁ Σελευκῐ́δης; τοῦ Σελευκῐ́δου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Σελευκῐ́δης
ho Seleukídēs		 τὼ Σελευκῐ́δᾱ
tṑ Seleukídā		 οἱ Σελευκῐ́δαι
hoi Seleukídai
Genitive τοῦ Σελευκῐ́δου
toû Seleukídou		 τοῖν Σελευκῐ́δαιν
toîn Seleukídain		 τῶν Σελευκῐδῶν
tôn Seleukidôn
Dative τῷ Σελευκῐ́δῃ
tôi Seleukídēi		 τοῖν Σελευκῐ́δαιν
toîn Seleukídain		 τοῖς Σελευκῐ́δαις
toîs Seleukídais
Accusative τὸν Σελευκῐ́δην
tòn Seleukídēn		 τὼ Σελευκῐ́δᾱ
tṑ Seleukídā		 τοὺς Σελευκῐ́δᾱς
toùs Seleukídās
Vocative Σελευκῐ́δη
Seleukídē		 Σελευκῐ́δᾱ
Seleukídā		 Σελευκῐ́δαι
Seleukídai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants
  • English: Seleucid
  • Greek: Σελευκίδης (Selefkídis)
  • Latin: Seleucidēs

Further reading
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.