Μυρμιδών

Ancient Greek

Folk etymology in Ovid's time derived the tribe's name from μυρμηδών (murmēdṓn, “ant-nest”), from μύρμηξ (múrmēx, “ant”)).

Μυρμῐδών • (Murmidṓn) m (genitive Μυρμῐδόνος); third declension

a Myrmidon; one of a mythical tribe of warriors led by Achilles in the Trojan War

Third declension of ὁ Μυρμῐδών; τοῦ Μυρμῐδόνος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Μυρμῐδών ho Murmidṓn	τὼ Μυρμῐδόνε tṑ Murmidóne	οἱ Μυρμῐδόνες hoi Murmidónes
Genitive	τοῦ Μυρμῐδόνος toû Murmidónos	τοῖν Μυρμῐδόνοιν toîn Murmidónoin	τῶν Μυρμῐδόνων tôn Murmidónōn
Dative	τῷ Μυρμῐδόνῐ tôi Murmidóni	τοῖν Μυρμῐδόνοιν toîn Murmidónoin	τοῖς Μυρμῐδόσῐ / Μυρμῐδόσῐν toîs Murmidósi(n)
Accusative	τὸν Μυρμῐδόνᾰ tòn Murmidóna	τὼ Μυρμῐδόνε tṑ Murmidóne	τοὺς Μυρμῐδόνᾰς toùs Murmidónas
Vocative	Μυρμῐδών Murmidṓn	Μυρμῐδόνε Murmidóne	Μυρμῐδόνες Murmidónes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of Μυρμῐδών; Μυρμῐδόνος (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	Μυρμῐδών Murmidṓn	Μυρμῐδόνε Murmidóne	Μυρμῐδόνες Murmidónes
Genitive	Μυρμῐδόνος Murmidónos	Μυρμῐδόνοιῐν Murmidónoiin	Μυρμῐδόνων Murmidónōn
Dative	Μυρμῐδόνῐ Murmidóni	Μυρμῐδόνοιῐν Murmidónoiin	Μυρμῐδόσῐ / Μυρμῐδόσῐν / Μυρμῐδόνεσσῐ / Μυρμῐδόνεσσῐν / Μυρμῐδόνεσῐ / Μυρμῐδόνεσῐν Murmidósi(n) / Murmidónessi(n) / Murmidónesi(n)
Accusative	Μυρμῐδόνᾰ Murmidóna	Μυρμῐδόνε Murmidóne	Μυρμῐδόνᾰς Murmidónas
Vocative	Μυρμῐδών Murmidṓn	Μυρμῐδόνε Murmidóne	Μυρμῐδόνες Murmidónes
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,017

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.