święcony

Polish

Etymology

From święcić +‎ -ony.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕfjɛnˈt͡sɔ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnɨ
  • Syllabification: świę‧co‧ny

Adjective

święcony (not comparable, no derived adverb)

  1. blest, holy

Declension
Declension of święcony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative święcony święcona święcone święceni święcone
genitive święconego święconej święconego święconych
dative święconemu święconej święconemu święconym
accusative święconego święcony święconą święcone święconych święcone
instrumental święconym święconą święconym święconymi
locative święconym święconej święconym święconych

Derived terms
noun

Participle

święcony (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of święcić

Further reading
  • święcony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • święcony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.