śmiech

See also: smiech, Smiech, smiéch, and Śmiech

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish śmiech, from Proto-Slavic *směxъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕmjɛx/
  • Audio 1(file)
  • Audio 2(file)
  • Rhymes: -ɛx
  • Syllabification: śmiech
  • Homophone: Śmiech

Noun

śmiech m inan

  1. laughter
  2. laugh

Declension
Declension of śmiech
singular plural
nominative śmiech śmiechy
genitive śmiechu śmiechów
dative śmiechowi śmiechom
accusative śmiech śmiechy
instrumental śmiechem śmiechami
locative śmiechu śmiechach
vocative śmiechu śmiechy

Derived terms
adjectives
adverb
noun
verb

Further reading
  • śmiech in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śmiech in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.