ściągawka

Polish
ściągawka

Etymology

From ściągać +‎ -awka.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕt͡ɕɔŋˈɡaf.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -afka
  • Syllabification: ścią‧gaw‧ka

Noun

ściągawka f

  1. (education) cheat sheet, crib sheet (sheet of paper used to assist on a test)
    Synonyms: ściąga, ściągaczka

Declension
Declension of ściągawka
singular plural
nominative ściągawka ściągawki
genitive ściągawki ściągawek
dative ściągawce ściągawkom
accusative ściągawkę ściągawki
instrumental ściągawką ściągawkami
locative ściągawce ściągawkach
vocative ściągawko ściągawki

Further reading
  • ściągawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ściągawka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.