üzülmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوزلمك (üzülmek), equivalent to üz- +‎ -ül.

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

üzülmek (third-person singular simple present üzülür) + dative

  1. to grieve
  2. to feel bad (for someone = dative)
    o çocuğa çok üzülüyorum
    i feel really bad for that kid

Conjugation
Conjugation of üzülmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive üzülmek
impersonal participle imperfective üzülen
perfective üzülmüş
prospective üzülecek
personal participle non-prospective üzüldüğüm üzüldüğün üzüldüğü üzüldüğümüz üzüldüğünüz üzüldükleri
prospective üzüleceğim üzüleceğin üzüleceği üzüleceğimiz üzüleceğiniz üzülecekleri
verbal noun üzülme
way of doing üzülüş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist üzülürüm üzülürsün üzülür üzülürüz üzülürsünüz üzülürler
imperfective üzülüyorum üzülüyorsun üzülüyor üzülüyoruz üzülüyorsunuz üzülüyorlar
past perfective üzüldüm üzüldün üzüldü üzüldük üzüldünüz üzüldüler
imperfective üzülüyordum üzülüyordun üzülüyordu üzülüyorduk üzülüyordunuz üzülüyorlardı (or üzülüyordular)
future üzüleceğim üzüleceksin üzülecek üzüleceğiz üzüleceksiniz üzülecekler
inferential perfective üzülmüşüm üzülmüşsün üzülmüş üzülmüşüz üzülmüşsünüz üzülmüşler
aorist üzülürmüşüm üzülürmüşsün üzülürmüş üzülürmüşüz üzülürmüşsünüz üzülürlermiş (or üzülürmüşlar)
imperfective üzülüyormuşum üzülüyormuşsun üzülüyormuş üzülüyormuşuz üzülüyormuşsunuz üzülüyorlarmış
conditional simple üzülsem üzülsen üzülse üzülsek üzülseniz üzülseler
perfective üzülseydim üzülseydin üzülseydi üzülseydik üzülseydiniz üzülseydiler
optative üzüleyim üzülesin üzüle üzülelim üzülesiniz üzüleler
progressive üzülmekteyim üzülmektesin üzülmekte üzülmekteyiz üzülmektesiniz üzülmekteler
necessitative üzülmeliyim üzülmelisin üzülmeli üzülmeliyiz üzülmelisiniz üzülmeliler
imperative üzül üzülsün üzülün üzülsünler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist üzülür müyüm? üzülür müsün? üzülür mü? üzülür müyüz? üzülür müsünüz? üzülürler mi?
imperfective üzülüyor muyum? üzülüyor musun? üzülüyor mu? üzülüyor muyuz? üzülüyor musunuz? üzülüyorlar mı?
past perfective üzüldüm mü? üzüldün mü? üzüldü mü? üzüldük mü? üzüldünüz mü? üzüldüler mi?
imperfective üzülüyor muydum? üzülüyor muydun? üzülüyor muydu? üzülüyor muyduk? üzülüyor muydunuz? üzülüyorlar mıydı?
future üzülecek miyim? üzülecek misin? üzülecek mi? üzülecek miyiz? üzülecek misiniz? üzülecekler mi?
inferential perfective üzülmüş müyüm? üzülmüş müsün? üzülmüş mü? üzülmüş müyüz? üzülmüş müsünüz? üzülmüşler mi?
aorist üzülür müymüşüm? üzülür müymüşsün? üzülür müymüş? üzülür müymüşüz? üzülür müymüşsünüz? üzülürler miymiş?
imperfective üzülüyor muymuşum? üzülüyor muymuşsun? üzülüyor muymuş? üzülüyor muymuşuz? üzülüyor muymuşsunuz? üzülüyorlar mıymış?
conditional simple üzülsem mi? üzülsen mi? üzülse mi? üzülsek mi? üzülseniz mi? üzülseler mi?
perfective üzülse miydim? üzülse miydin? üzülse miydi? üzülse miydik? üzülse miydiniz? üzülseler miydi?
progressive üzülmekte miyim? üzülmekte misin? üzülmekte mi? üzülmekte miyiz? üzülmekte misiniz? üzülmekteler mi?
necessitative üzülmeli miyim? üzülmeli misin? üzülmeli mi? üzülmeli miyiz? üzülmeli misiniz? üzülmeliler mi?
Negative declarative
infinitive üzülmemek
impersonal participle imperfective üzülmeyen
perfective üzülmemiş
prospective üzülmeyecek
personal participle non-prospective üzülmediğim üzülmediğin üzülmediği üzülmediğimiz üzülmediğiniz üzülmedikleri
prospective üzülmeyeceğim üzülmeyeceğin üzülmeyeceği üzülmeyeceğimiz üzülmeyeceğiniz üzülmeyecekleri
verbal noun üzülmeme
way of doing üzülmeyüş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist üzülmem üzülmezsin üzülmez üzülmeyiz üzülmezsiniz üzülmezler
imperfective üzülmüyorum üzülmüyorsun üzülmüyor üzülmüyoruz üzülmüyorsunuz üzülmüyorlar
past perfective üzülmedim üzülmedin üzülmedi üzülmedik üzülmediniz üzülmediler
imperfective üzülmüyordum üzülmüyordun üzülmüyordu üzülmüyorduk üzülmüyordunuz üzülmüyorlardı
future üzülmeyeceğim üzülmeyeceksin üzülmeyecek üzülmeyeceğiz üzülmeyeceksiniz üzülmeyecekler
inferential perfective üzülmemişim üzülmemişsin üzülmemiş üzülmemişiz üzülmemişsiniz üzülmemişler
aorist üzülmezmişim üzülmezmişsin üzülmezmiş üzülmezmişiz üzülmezmişsiniz üzülmezlermiş
imperfective üzülmüyormuşum üzülmüyormuşsun üzülmüyormuş üzülmüyormuşuz üzülmüyormuşsunuz üzülmüyorlarmış
conditional simple üzülmesem üzülmesen üzülmese üzülmesek üzülmeseniz üzülmeseler
perfective üzülmeseydim üzülmeseydin üzülmeseydi üzülmeseydik üzülmeseydiniz üzülmeseydiler
optative üzülmeyeyim üzülmeyesin üzülmeye üzülmeyelim üzülmeyesiniz üzülmeyeler
progressive üzülmemekteyim üzülmemektesin üzülmemekte üzülmemekteyiz üzülmemektesiniz üzülmemekteler
necessitative üzülmemeliyim üzülmemelisin üzülmemeli üzülmemeliyiz üzülmemelisiniz üzülmemeliler
imperative üzülme üzülmesin üzülmeyin üzülmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist üzülmez miyim? üzülmez misin? üzülmez mi? üzülmez miyiz? üzülmez misiniz? üzülmezler mi?
imperfective üzülmüyor muyum? üzülmüyor musun? üzülmüyor mu? üzülmüyor muyuz? üzülmüyor musunuz? üzülmüyorlar mı?
past perfective üzülmedim mi? üzülmedin mi? üzülmedi mi? üzülmedik mi? üzülmediniz mi? üzülmediler mi?
imperfective üzülmüyor muydum? üzülmüyor muydun? üzülmüyor muydu? üzülmüyor muyduk? üzülmüyor muydunuz? üzülmüyorlar mıydı?
future üzülmeyecek miyim? üzülmeyecek misin? üzülmeyecek mi? üzülmeyecek miyiz? üzülmeyecek misiniz? üzülmeyecekler mi?
inferential perfective üzülmemiş miyim? üzülmemiş misin? üzülmemiş mi? üzülmemiş miyiz? üzülmemiş misiniz? üzülmemişler mi?
aorist üzülmez miymişim? üzülmez miymişsin? üzülmez miymiş? üzülmez miymişiz? üzülmez miymişsiniz? üzülmezler miymiş?
imperfective üzülmüyor muymuşum? üzülmüyor muymuşsun? üzülmüyor muymuş? üzülmüyor muymuşuz? üzülmüyor muymuşsunuz? üzülmüyorlar mıymış?
conditional simple üzülmesem mi? üzülmesen mi? üzülmese mi? üzülmesek mi? üzülmeseniz mi? üzülmeseler mi?
perfective üzülmese miydim? üzülmese miydin? üzülmese miydi? üzülmese miydik? üzülmese miydiniz? üzülmeseler miydi?
progressive üzülmemekte miyim? üzülmemekte misin? üzülmemekte mi? üzülmemekte miyiz? üzülmemekte misiniz? üzülmemekteler mi?
necessitative üzülmemeli miyim? üzülmemeli misin? üzülmemeli mi? üzülmemeli miyiz? üzülmemeli misiniz? üzülmemeliler mi?
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.