éidigh
Irish
Pronunciation
Etymology 1
From Old Irish étig.[1] Cognate with Scottish Gaelic èitigh.
Adjective
éidigh (genitive singular masculine éidigh, genitive singular feminine éidche, plural éidche, comparative éidche) (literary)
Declension
Declension of éidigh
Singular | Plural (m/f) | |||
---|---|---|---|---|
Positive | Masculine | Feminine | (strong noun) | (weak noun) |
Nominative | éidigh | éidigh | éidche; éidche² | |
Vocative | éidigh | éidche | ||
Genitive | éidche | éidche | éidigh | |
Dative | éidigh; éidigh¹ |
éidigh | éidche; éidche² | |
Comparative | níos éidche | |||
Superlative | is éidche |
¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.
Derived terms
- Ó Cinnéidigh
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1904) “éidiġ”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 282
- Ó Dónaill, Niall (1977) “éidigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Etymology 2
From Middle Irish éitid.[2] By surface analysis, éide + -igh.
Verb
éidigh (present analytic éidíonn, future analytic éideoidh, verbal noun éidiú, past participle éidithe)
Conjugation
conjugation of éidigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | éidím | éidíonn tú; éidír† |
éidíonn sé, sí | éidímid; éidíonn muid |
éidíonn sibh | éidíonn siad; éidíd† |
a éidíonn; a éidíos / a n-éidíonn*; a n-éidíos* |
éidítear |
past | d'éidigh mé; d'éidíos / éidigh mé‡; éidíos‡ |
d'éidigh tú; d'éidís / éidigh tú‡; éidís‡ |
d'éidigh sé, sí / éidigh sé, sí‡ |
d'éidíomar; d'éidigh muid / éidíomar‡; éidigh muid‡ |
d'éidigh sibh; d'éidíobhair / éidigh sibh‡; éidíobhair‡ |
d'éidigh siad; d'éidíodar / éidigh siad‡; éidíodar‡ |
a d'éidigh / ar éidigh* |
éidíodh; héidíodh† | |
past habitual | d'éidínn / éidínn‡; n-éidínn‡‡ |
d'éidíteá / éidíteá‡; n-éidíteᇇ |
d'éidíodh sé, sí / éidíodh sé, sí‡; n-éidíodh sé, s퇇 |
d'éidímis; d'éidíodh muid / éidímis‡; éidíodh muid‡; n-éidímis‡‡; n-éidíodh muid‡‡ |
d'éidíodh sibh / éidíodh sibh‡; n-éidíodh sibh‡‡ |
d'éidídís; d'éidíodh siad / éidídís; éidíodh siad‡; n-éidídís‡‡; n-éidíodh siad‡‡ |
a d'éidíodh / a n-éidíodh* |
d'éidítí / éidítí‡; n-éidít퇇 | |
future | éideoidh mé; éideod; éideochaidh mé† |
éideoidh tú; éideoir†; éideochaidh tú† |
éideoidh sé, sí; éideochaidh sé, sí† |
éideoimid; éideoidh muid; éideochaimid†; éideochaidh muid† |
éideoidh sibh; éideochaidh sibh† |
éideoidh siad; éideoid†; éideochaidh siad† |
a éideoidh; a éideos; a éideochaidh†; a éideochas† / a n-éideoidh*; a n-éideos*; a n-éideochaidh*†; a n-éideochas*† |
éideofar; éideochar† | |
conditional | d'éideoinn; d'éideochainn† / éideoinn‡; éideochainn†‡; n-éideoinn‡‡; n-éideochainn†‡‡ | d'éideofá; d'éideochthᆠ/ éideofá‡; éideochthᆇ; n-éideofᇇ; n-éideochthᆇ‡ | d'éideodh sé, sí; d'éideochadh sé, sí† / éideodh sé, sí‡; éideochadh sé, s톇; n-éideodh sé, s퇇; n-éideochadh sé, s톇‡ | d'éideoimis; d'éideodh muid; d'éideochaimis†; d'éideochadh muid† / éideoimis‡; éideodh muid‡; éideochaimis†‡; éideochadh muid†‡; n-éideoimis‡‡; n-éideodh muid‡‡; n-éideochaimis†‡‡; n-éideochadh muid†‡‡ | d'éideodh sibh; d'éideochadh sibh† / éideodh sibh‡; éideochadh sibh†‡; n-éideodh sibh‡‡; n-éideochadh sibh†‡‡ | d'éideoidís; d'éideodh siad; d'éideochadh siad† / éideoidís‡; éideodh siad‡; éideochadh siad†‡; n-éideoidís‡‡; n-éideodh siad‡‡; n-éideochadh siad†‡‡ | a d'éideodh; a d'éideochadh† / a n-éideodh*; a n-éideochadh*† |
d'éideofaí; d'éideochthaí† / éideofaí‡; éideochtha톇; n-éideofa퇇; n-éideochtha톇‡ | |
subjunctive | present | go n-éidí mé; go n-éidíod† |
go n-éidí tú; go n-éidír† |
go n-éidí sé, sí | go n-éidímid; go n-éidí muid |
go n-éidí sibh | go n-éidí siad; go n-éidíd† |
— | go n-éidítear |
past | dá n-éidínn | dá n-éidíteá | dá n-éidíodh sé, sí | dá n-éidímis; dá n-éidíodh muid |
dá n-éidíodh sibh | dá n-éidídís; dá n-éidíodh siad |
— | dá n-éidítí | |
imperative | éidím | éidigh | éidíodh sé, sí | éidímis | éidígí; éidídh† |
éidídís | — | éidítear | |
verbal noun | éidiú | ||||||||
past participle | éidithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1904) “éidiġim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 282
- Ó Dónaill, Niall (1977) “éidigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Mutation
Irish mutation | |||
---|---|---|---|
Radical | Eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
éidigh | n-éidigh | héidigh | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “étig”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “étid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.