Zwierzęta łowne, zwierzyna – gatunki dzikich ssaków i ptaków żyjących w środowisku naturalnym, będących – zgodnie z obowiązującym prawem – przedmiotem pozyskiwania w drodze polowania lub odłowów dokonywanych przez człowieka. Pozyskiwanie zwierząt łownych jest jednym z elementów gospodarki łowieckiej.
Zgodnie z art. 2 prawa łowieckiego "zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa"[1].
Do zwierząt łownych w Polsce zaliczana jest[2]:
zwierzyna gruba:
zwierzyna drobna (ssaki łowne oraz ptactwo):
- lis
- jenot
- borsuk
- szop pracz
- piżmak
- kuna leśna
- kuna domowa
- norka amerykańska
- tchórz zwyczajny
- zając szarak
- dziki królik
- szakal złocisty[3]
w tym ptactwo:
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz.U. z 2023 r. poz. 1082).
- ↑ Na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 marca 2005 r. w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2454).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 31 lipca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1484).
Bibliografia
- Multimedialna Encyklopedia Powszechna PWN (edycja 2009). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-61492-04-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.