31 sierpnia

Doszło do spotkania ministrów spraw zagranicznych krajów Unii Europejskiej, z szefem MSZ Ukrainy Dmytro Kulebą, jego odpowiednikiem z obalonego rządu Nigru Hassoumi Massoudou, oraz przewodniczącym komisji ECOWAS Omarem Touray w Toledo w Hiszpanii. Obiektami rozmów były rządy junty wojskowej w Nigrze, zamach stanu w Gabonie i inwazja Rosji na Ukrainę^[8]. Według informacji Reuters na spotkaniu zdecydowano się wspólnie potępić pucz^[9].

1 września

Unia Afrykańska zebrała się na specjalnym spotkaniu, po którym poinformowała na platformie X o zawieszeniu Gabonu w prawach członka do czasu "przywrócenia konstytucyjnego porządku w kraju^[10]".

2 września

Rzecznik junty ogłosił, że podjęto decyzję o otwarciu granic kraju^[11]. Brice Clotaire Oligui Nguema w specjalnym orędziu telewizyjnym stwierdził, że rozwiązanie gabońskich instytucji państwowych było "tymczasowe". W odpowiedzi na apele opozycji wzywające do przekazania władzy cywilom, powiedział „przeprowadzenie wyborów tak szybko jak to możliwe, nie oznacza organizowania wyborów ad hoc, w przypadku których popełnimy te same błędy^[12]”.

4 września

Generał Nguema został oficjalnie zaprzysiężony na stanowisko głowy państwa, wezwał również do przyjęcia nowej konstytucji kraju w drodze referendum^[13]. Obiecał również "przeprowadzenie wolnych, przejrzystych i wiarygodnych wyborów", oraz poinstruowanie przyszłemu rządowi uwolnienie więźniów politycznych^[14].

6 września

W telewizyjnym orędziu, rzecznik junty Ulrich Manfoumbi ogłosił uwolnienie prezydenta Bongo z aresztu domowego. Decyzja zapadła z powodu stanu zdrowia obalonego przywódcy, który według słów Manfoumbiego "może udać się za granicę na badania lekarskie^[15]".

7 września

Generał Nguema ogłosił w telewizyjnym orędziu nominowanie na stanowisko premiera Raymonda Ndonga Simy^[16].

19 września

Wspólnota Narodów zadecydowała o częściowym zawieszeniu Gabonu w prawach członka. Przywódcy grupy wezwali juntę do jak najszybszego przeprowadzenia wyborów^[17].

Reakcja społeczeństwa

Podobnie jak w przypadku zamachu stanu w Nigrze, obalenie profrancuskiego rządu spotkało się z pozytywną reakcją ogółu mieszkańców^[1]. W stolicy państwa, Libreville, odbyły się marsze świętujące zmianę ustroju^[18]. Część analityków zauważa, iż tak duże poparcie dla przewrotu spowodowane jest ciągła obecność profrancuskich przywódców-dyktatorów w tym państwie^[19].

Reakcje zagraniczne

Według części analityków poparcie dla obalonego rządu udzielone przez większość innych państw ogranicza się do potępienia puczu, a szanse na znaczące wsparcie dla obalonego prezydenta z zagranicy są znikome^[20]. Sporo państw pomimo potępienia przewrotu wyraża wątpliwości co do prawidłowego przebiegu wyborów^[20].

•  Chiny^[21] – Wang Wenbin wezwał do pokojowego rozstrzygnięcia gabońskiego konfliktu w drodze dialogu między oboma stronami.
•  Dżibuti^[22] – Ismail Omar Guelleh, prezydent Dżibuti od 1999, potępił zarówno pucz w Gabonie, jak i narastającą ostatnio tendencję zamachów stanu w Afryce.
•  Egipt^[23] – państwo oświadczyło, że uważnie obserwuję sytuację w państwie, a egipskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych wezwało strony do troski o bezpieczeństwo Gabonu i zachowanie w nim stabilności.
•  Francja^[24] – rzecznik rządu Francji powiedział, iż jego państwo potępia przewrót w Gabonie. Wciąż na terenie Gabonu stacjonuje blisko 400 francuskich żołnierzy, jednak w wyniku zamachu wpływy Francji w regionie drastycznie zmalały^[23].
•  Gwinea Równikowa^[25] – w czasie szczytu ECCAS, 5 września prezydent Gwinei Równikowej Teodoro Obiang Nguema Mbasogo wyraził zaniepokojenie wpływem zamachu stanu w Gabonie na bezpieczeństwo i pokój w regionie.
•  Kamerun^[22] – w reakcji na zamach stanu w Gabonie prezydent sąsiedniego Kamerunu od 1982, Paul Biya, dokonał zmian na wielu stanowiskach dowódczych w armii, chcąc zabezpieczyć się przed ewentualnym puczem w swoim państwie.
•  Kanada^[23] – podobnie jak wiele innych państw Kanada wyraziła zaniepokojenie sytuacją w tym regionie oraz wezwała do „szybkiego i pokojowego" powrotu cywilnych rządów demokratycznych.
•  Niemcy^[26] – 30 sierpnia rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych po zamachu w imieniu Niemiec stwierdził: „Z niepokojem śledzimy wydarzenia w Gabonie i monitorujemy sytuację w ścisłej współpracy z naszymi partnerami”. Aczkolwiek w wydanym specjalnie oświadczeniu państwo to stwierdziło, że krytyka wobec sposobu przeprowadzenia wyborów jest w uzasadniona.
•  Nigeria^[23] – rzecznik prezydenta Nigerii, Boli Tinubu, przekazał wyrażaną przez głowę państwa troskę o sytuację w regionie oraz zapowiedział ciągłe monitorowanie sytuacji w państwie.
•  Polska^[3] – Ministerstwo Spraw Zagranicznych już 30 sierpnia wyraziło zaniepokojenie sytuacją w Gabonie.
•  Republika Środkowoafrykańska^[27] – prezydent Faustin-Archange Touadéra stanął na czele delegacji ECCAS mającej na celu "szybki powrót do porządku konstytucyjnego". 5 września spotkał się z puczystami.
•  Rwanda^[22] – w reakcji na pucz prezydent Rwandy od 2000, Paul Kagame, „przyjął rezygnację” wielu dowódców i oficerów z rwandyjskiej armii.
•  Stany Zjednoczone^[28] – Departament Stanu wyraził zaniepokojenie obecną sytuacją w państwie, a rzecznik departamentu powiedział: „Pozostajemy zdecydowanie przeciwni przejęciom wojskowym i niekonstytucyjnemu przekazywaniu władzy”.
•  Unia Europejska^[3] – Josep Borrell 30 sierpnia ogłosił, że planowane jest spotkanie ministrów spraw zagranicznych państw członkowskich, mające na m.in. celu zajęcie się sytuacją w Gabonie. Do spotkania doszło 31 sierpnia w Toledo^[18]. Podczas spotkania zdecydowano wspólnie potępić przewrót^[9].
• Unia Afrykańska^[10] – organizacja "zdecydowanie potępiła" przewrót, stwierdzając, że był on "rażącym naruszeniem" prawnych instrumentów Unii.
•  Wielka Brytania^[20] – Państwo przyznało, iż obawy związane ze sfałszowaniem wyników ostatnich wyborów są uzasadnione.
• Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Środkowej^[29][30] – 31 sierpnia organizacja potępiła przewrót, zaś w specjalnym oświadczeniu wezwała Gabon do "szybkiego powrotu do konstytucyjnego porządku". Wspólnota zwołała też wtedy specjalne posiedzenie głów państw członkowskich i szefów rządów. 5 września ECCAS zawiesiła Gabon w prawach członka^[25], tego samego dnia delegacja organizacji na czele z prezydentem Faustinem-Archange Touadérą spotkała się z puczystami^[27].