Współczynnik kształtu przebiegu czasowego, FF (od ang. form factor) – współczynnik określający kształt przebiegu okresowego, definiowany jako stosunek wartości skutecznej do wartości średniej z wartości bezwzględnej danego przebiegu

${\displaystyle FF={\frac {W_{sk}}{W_{e}}},}$

gdzie:

${\displaystyle W_{sk}}$ – wartość skuteczna,

${\displaystyle W_{e}}$ – wartość średnia półokresowa.

Dla sinusoidy wartość FF wynosi

${\displaystyle FF_{sin}={\frac {\pi }{2{\sqrt {2}}}}=1{,}1107.}$

Wartość 1,111 (a nawet 1,11) jest powszechnie używana w praktyce elektrotechnicznej jako punkt odniesienia dla kształtu przebiegów okresowych. Na przykład normy (zarówno międzynarodowe, jak i polskie) pomiarów strat mocy w materiałach magnetycznie miękkich definiują, że pomiar musi być dokonany przy kontrolowanym kształcie napięcia wtórnego, dla którego

${\displaystyle FF=1{,}1107\pm 1\%.}$

Zobacz też

• parametry sygnału okresowego
• współczynnik zawartości harmonicznych