Wolundr (także Wolund, Wayland, Wieland, Weland) – anglosaski bóg kowal i złotnik.

Według Eddy wraz z dwoma swoimi braćmi spotkał się z trzema łabędzimi-dziewczynami nad brzegiem pewnego jeziora. Żyli razem w miłości przez 7 lat, aż pewnego dnia księżniczki odleciały. Zrozpaczeni bracia wyruszyli różnymi drogami, aby je odszukać. Wolundra schwytał król Nidud, jego rywal, oskarżając go o kradzież złota. Za karę przeciął mu ścięgna w nodze i wraz z kuźnią usunął na oddaloną wyspę. Kowal zemścił się na nim zabijając jego dwóch synów, przybyłych do niego w tajemnicy, by obejrzeć jego skarby, po czym odesłał mu ich odcięte głowy usiane drogimi kamieniami i osadzone w srebrze.

W brytańskiej mitologii zajął rolę ducha opiekuńczego, podobnie jak Hern Myśliwy.

Bibliografia

• Arthur Cotterell:Słownik mitów świata. Katowice: Wyd. „Książnica”, 1996
• Andrzej M. Kempiński: Słownik mitologii ludów indoeuropejskich. Poznań: SAWW, 1993
• Andrzej M. Kempiński: Ilustrowany leksykon mitologii wikingów. Poznań: Wyd. Kurpisz, 2007
• John i Caitlín Matthews: Mitologia Wysp Brytyjskich. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS, 1997