Wojna rzymsko-sasanidzka 421-422

Wojny rzymsko-sasanidzkie
Czas	421-422
Miejsce	Mezopotamia
Wynik	Status quo ante bellum
Strony konfliktu
Cesarstwo Bizantyńskie Sasanidzi
brak współrzędnych

Wojna rzymsko-sasanidzka 421–422 – wojna stoczona w latach 421–422 między cesarstwem wschodniorzymskim a Sasanidami.

Przebieg

Po śmierci władcy Persji Jezdegerda I w 421 tron objął jego syn Bahram V. Nowy władca zmienił dotychczasową politykę religijną i wznowił prześladowania chrześcijan, co oburzyło Cesarstwo Rzymskie i stało się przyczyną wybuchu wojny. Doszło do kilku nielicznych starć oddziałów rzymskich z sasanidzkimi, w których wojska sasanidzkie poniosły porażkę. Bahram V zgodził się na rokowania pokojowe z cesarzem wschodniorzymskim Teodozjuszem II, zgodnie z którymi zapewniono chrześcijanom swobodę wyznania w całej Persji. Rzymianie zgodzili się natomiast na tolerancję religijną dla wyznawców zaratusztrianizmu na terenie swojego państwa.

Bibliografia

• George C.G.C. Kohn George C.G.C., Encyklopedia wojen, Warszawa: al fine, 1998, s. 447, ISBN 83-86829-57-5 .