Wojna Aten ze sprzymierzeńcami – konflikt zbrojny w latach 357–355 p.n.e. między Atenami a dotychczasowymi sprzymierzeńcami i byłymi państwami członkowskimi II Ateńskiego Związku Morskiego: Chios, Rodos, Bizantion i Kos, do których po bitwie na Chios dołączyła się większość byłych członków Związku.

Przyczyną wojny była stopniowa zmiana polityki Aten wobec sprzymierzeńców wyrażająca się wzrostem lekceważenia sojuszników i dyktowaniem polityki Związku zgodnie z interesami Ateńczyków.

Bezpośrednim powodem zerwania między dotychczasowymi sojusznikami było opanowanie wyspy Samos przez Ateny, której los sojusznicy odebrali jako ostrzeżenie dla siebie, chociaż nie była ona członkiem Związku.

Ważniejsze wydarzenia:

• 357 p.n.e. – początek rozpadu II Ateńskiego Związku Morskiego i wybuch wojny
• 357 p.n.e. – bitwa na Chios, zakończona porażką Ateńczyków i śmiercią ich wodza Chabriasa
• 355 p.n.e. – bitwa morska pod Embata, zakończona porażką wodza ateńskiego Charesa
• 355 p.n.e. – zawarcie pokoju: Ateny uznały niepodległość zbuntowanych miast i wysp oraz ich wystąpienie ze Związku Morskiego

Bibliografia

• Scott Peake. A Note on the Dating of the Social War. „Greece & Rome”. 44 (2), s. 161–164, 1997. Cambridge University Press. DOI: 10.1093/gr/44.2.161. (ang.). 
• Stephen Ruzicka. Epaminondas and the Genesis of the Social War. „Classical Philology”. 93, s. 60–69, 1998. DOI: 10.1086/449375. (ang.).