| Historia | |
| Wodowanie |
19 kwietnia 1940 |
|---|---|
 III Rzesza
| |
| Wejście do służby |
1940 |
| Wycofanie ze służby |
1942 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
nawodna: 73 t; |
| Długość |
całkowita: 22,05 m |
| Szerokość |
maksymalna: 2,1 m |
| Zanurzenie |
wysokość całkowita: 5,65 m; |
| Napęd | |
| maksymalna moc silników wysokoprężnych: 210–230 KM; maksymalna moc turbiny Waltera: 2500 KM (20 000 obr./min); Zapas paliwa: 21 ton H2O2; | |
| Prędkość |
nawodna: 9,0 w. |
| Zasięg |
zasięg nawodny: 1840 Mm przy prędkości 9 w.; |
| Załoga |
4 |
V80 – niemiecka doświadczalna jednostka pływająca, okręt podwodny (U-Boot) z okresu II wojny światowej.
Historia
Hellmuth Walter, inżynier i naukowiec, jeszcze przed wojną prowadził badania nad zwiększeniem możliwości okrętów podwodnych. Zamierzał zbudować jednostkę mogącą pływać pod wodą dłużej i szybciej w porównaniu z dotychczas istniejącymi typami. Doszedł do wniosku, że należy zastosować napęd, który nie będzie zależny od dostępności powietrza atmosferycznego. Efektem jego prac było skonstruowania turbiny gazowej o obiegu zamkniętym. Turbina Waltera wykorzystywała energię cieplną powstającą w wyniku rozpadu nadtlenku wodoru na tlen i parę wodną (w obecności katalizatora). Ciśnienie gazów napędzało turbinę.
V80 zbudowany został w Kilonii w stoczni Germania Werft, a cała jego budowa objęta była całkowitą tajemnicą. Wodowanie nastąpiło 19 kwietnia 1940 roku. Jako okręt doświadczalny V80 odbył ponad 100 rejsów próbnych. W czasie jednego z nich, jesienią 1940, osiągnął niewiarygodną wówczas prędkość 28 węzłów. Okręt został wycofany ze służby pod koniec 1942. Samozatopienie jednostki nastąpiło w marcu 1945 na Morzu Bałtyckim w rejonie Półwyspu Helskiego.
Kolejnym okrętem wykorzystującym napęd Waltera był większy V300 (U-791). W 1942 roku rozpoczęto budowę eksperymentalnych bojowych jednostek projektu Wa 201 (U-792, U-793) i WK 202 (U-794, U-795) oraz projektowanie dalszych typów U-Bootów.
Linki zewnętrzne
- V80 na ubootwaffe.net (ang.)
Bibliografia
- P. R. Stokes: Hydrogen Peroxide for Power and Propulsion. [dostęp 2011-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 lutego 2006)]. (ang.).
- V. E. Tarrant: Ostatni rok Kriegsmarine : maj 1944 - maj 1945. Warszawa: Wydawnictwo Oskar, 2001. ISBN 83-85239-56-1.