Umbo – wyraźnie wyodrębniona, środkowa część tarczy wojownika, charakteryzująca się najczęściej kolistym kształtem, mająca za zadanie m.in. wzmacniać konstrukcję tarczy. Najwięcej znalezionych umb wykonanych jest z żelaza, ale nie wyklucza się występowania umb wykonanych z drewna (znaleziska bagienne). W późniejszych okresach ewoluowało w kierunku funkcji umożliwiających skuteczniejszy atak lub obronę. Pierwsze umba znane są już ze znalezisk kultury lateńskiej (początki epoki żelaza). Wykorzystywane były m.in. przez Germanów, Celtów i Rzymian. W średniowieczu występowała jako element puklerza (była do niego przynitowywana).
W badaniach archeologicznych umba używane są wraz z zapinkami (fibulami) do datowania znalezisk grobowych (w których występują) z okresu przedrzymskiego, okresu wpływów rzymskich oraz wędrówek ludów.
Bibliografia
- 1981 Prahistoria Ziem Polskich, Tom V, Wydawnictwo PAN
Strony WWW
- Typologia Umb według M. Jahna i D. Bohnsacka. umba.newworldltd.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)].