Układ NRD–RFN
Grundlagenvertrag
ilustracja
Data

21 grudnia 1972

Miejsce

Berlin

Wynik

normalizacja stosunków międzypaństwowych

Przyczyna

potrzeba uregulowania stosunków między państwami

Strony traktatu
 NRD  RFN

Układ NRD–RFN (niem. Grundlagenvertrag) – układ między Niemiecką Republiką Demokratyczną a Republiką Federalną Niemiec o podstawach normalizacji ich wzajemnych stosunków, podpisany 21 grudnia 1972 w Berlinie[1], wszedł w życie 21 czerwca 1973 r. po wymianie dokumentów ratyfikacji[2].

W układzie określono następujące zasady wzajemnych stosunków NRD i RFN: równoprawność, suwerenna równość, wzajemne poszanowanie niepodległości, integralności terytorialnej i nienaruszalności granic; wyrzeczenie się stosowania siły lub groźby użycia siły; wyrzeczenie się uzurpowania sobie przez każde z państw niemieckich prawa do reprezentowania drugiego państwa[3].

Układ ten stanowił część układów normalizacyjnych państw Europy Wschodniej z RFN i opierał się na uznaniu realiów polityczno-terytorialnych ukształtowanych w wyniku II wojny światowej. Ważną kwestią w układzie NRD-RFN było ich wzajemne uznanie międzynarodowe.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Jacek Ślusarczyk: Układ Warszawski: działalność polityczna, 1955–1991. Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, 1992, s. 104. ISBN 978-83-85479-22-2.
  2. ↑ Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Polski Fundacja Spraw Międzynarodowych: Recueil de documents. Instytut, 1973, s. 1216.
  3. ↑ Piotr Sobański, Roszczenia Polski wobec RFN w świetle doktryny niemieckiej, Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I w Poznaniu, 2019, s. 196, ISBN 978-83-60038-70-3.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.