Użytkowanie lasu jest działem, gałęzią gospodarki leśnej zajmującym się planowaniem i racjonalnym pobieraniem użytków leśnych w postaci:

• drewna w granicach nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu,
• produktów ubocznego użytkowania lasu w sposób zapewniający możliwość ich biologicznego odtwarzania, a także ochrony przyrody.

Użytkowanie lasu należy również rozpatrywać jako dyscyplinę naukową traktującą nie tylko o użytkach leśnych, ale i służącą zaspokajania potrzeb społecznych.

Użytkowanie lasu zajmuje się przede wszystkim sposobami i organizacją pozyskiwania drewna i innych płodów leśnych oraz narzędziami do tego służącymi, ich budową i techniką posługiwania się nimi. Podstawą do opanowania tej dziedziny wiedzy jest nauka o drewnie.

Ze względu na rodzaj użytków leśnych użytkowanie lasu dzieli się na:

• główne (dotyczące pozyskania i wykorzystania surowca drzewnego),
• uboczne (dotyczące pozyskania i wykorzystania innych użytków niedrzewnych, m.in. owoców, grzybów, żywicy).

W skład użytkowania lasu wchodzą takie dziedziny wiedzy jak:

• nauka o drewnie,
• pozyskiwanie drewna,
• planowanie cięć,
• szacunek brakarski,
• wniosek cięć,
• transport leśny,
• składnice drewna,
• konserwacja drewna w lesie i na składnicach,
• uboczne użytkowanie lasu,
• przerób drewna.