Tadeusz Czarnecki

Data urodzenia	2 listopada 1905
Data śmierci	30 sierpnia 1973
Obywatelstwo	Polska

Tadeusz Czarnecki (ur. 2 listopada 1905, zm. 30 sierpnia 1973) – polski problemista, dziennikarz i działacz szachowy

Debiutował w 1933. Opublikował około 300 zadań (w albumach Międzynarodowej Federacji Szachowej wyróżniono 6 zadań). W 1956 Międzynarodowa Federacja Szachowa nadała mu tytuł sędziego międzynarodowego kompozycji szachowej. Mistrz krajowy kompozycji szachowej od 1955. Mistrz Polski w dziale trzychodówek (I i II Championat).

W grudniu 1945 (wraz z Stanisławem Gawlikowskim i Zbigniewem Millerem) działał w Komitecie Reaktywowania Polskiego Związku Szachowego. Dzięki tej inicjatywie PZSzach został reaktywowany w 1946.

W 1947 na wniosek Tadeusza Czarneckiego w poczet członków Polskiego Związku Szachowego przyjęto Polski Związek Problemistów. W 1947 dzięki pracom Tadeusza Czarneckiego, Stanisława Gawlikowskiego i Wojnarowicza ukazał się "Kodeks szachowy".

W latach 1947–1950 był wydawcą i redaktorem miesięcznika "Szachy". Był autorem wielu podręczników szachowych i prac popularyzatorskich.

Wybrane publikacje

• Nauka gry w szachy, Warszawa 1950
• Szach i mat, Warszawa 1953
• Pułapki szachowe, Warszawa 1956
• Tajemnice Caissy, Warszawa1959
• Przy szachownicy, Warszawa 1969
• ABC Szachisty, Warszawa 1966
• Zaczynamy partię szachów, Warszawa 1972
• Szachowe klejnoty, Warszawa 1980 - wydane pośmiertnie

Bibliografia

• Andrzej Filipowicz "Dzieje Polskiego Związku Szachowego", Wydawnictwo "O-K", Warszawa 2007
• W.Litmanowicz, J.Giżycki, "Szachy od A do Z", tom I, Warszawa 1986, str. 169-170
• Z kart historii PZSzach – felieton Tomasza Lissowskiego