Rolim Amaro

W 1971 TAM zamiast przynosić zyski, generował straty. Ometto szukając kogoś, kto mógłby uratować TAM znalazł Rolima Amaro, byłego pilota tych linii, który po odejściu założył własną korporację taksówek powietrznych. Amaro zaproponował, że zlikwiduje swoją firmę i wykupi część TAM. Jednak Amaro nawet po likwidacji przedsiębiorstwa, nie miał wystarczającej kwoty aby wykupić 50% udziałów w firmie. Zaproponował, że jeśli w ciągu roku TAM zacznie ponownie przynosić zyski, to otrzyma tę część połowy kapitału przedsiębiorstwa, której nie udało mu się wykupić, tak aby miał 50%. Gdyby mu się jednak nie udało, nie otrzyma nic. W kwietniu 1972 Ometto i Amaro podpisali umowę która dawała Amaro kontrolę nad przedsiębiorstwem.

Pod koniec roku Amaro sprzedał wszystkie samoloty linii TAM. Osobiście udał się do firmy Cessna w Wichita (w stanie Kansas w USA). Po dwóch miesiącach negocjacji, wrócił do Brazylii z dziesięcioma samolotami Cessna 402. Rolimowi Amaro udało się wypełnić umowę (TAM zaczęło generować zyski), a więc otrzymał resztę udziałów potrzebną do posiadania 50% przedsiębiorstwa.

W 1974 do floty linii dołączyły dwa samoloty Learjet. W zamian za jeden z odrzutowców, 33% akcji spółki otrzymał Tião Maia. Podział przedsiębiorstwa pomiędzy trzy osoby istniał około roku, w 1975 Maia sprzedał swoje udziały Ometto. Wyraźnie pogorszyło to stosunki pomiędzy pozostałymi właścicielami. Rolim Amaro chciał nabyć udziału Ometto. Po 9 miesiącach negocjacji, Amaro zobowiązał się zapłacić 2 miliony dolarów, jednak nie od razu.

Pomimo sprzedaży części floty, w tym jednego z odrzutowców, Amaro ciągle nie był w stanie zapłacić Ometto. Postanowił anulować ubezpieczenie na samoloty, w celu zmniejszenia kosztów. Dzień po ponownym nabyciu ubezpieczenia, 24 września 1977, samolot Learjet rozbił się podczas podchodzenia do lądowania na lotnisku Santos Dumont w Rio de Janeiro. Nie ucierpiała żadna osoba, jednak samolot został kompletnie zniszczony. Mimo wszystko Amaro udało się sfinalizować kupno TAM.

TAM Regional Airlines

W 1976 TAM utworzyło joint venture z VASP (wówczas państwowe linie lotnicze) aby stworzyć regionalne trasy w stanach São Paulo i Mato Grosso. Piloci firmy, nazwanej TAM Regional Airlines, latali samolotami Embraer EMB 110 Bandeirante. Samoloty te nie były jednak odpowiednio dobrane do połączeń obsługiwanych przez firmę, gdyż nawet przy pełnym załadowaniu samolotu, koszty się nie zwracały, a rząd musiał dokładać pieniądze aby linie nie upadły.

Następnie TAM nabyły trzy używane samoloty Fokker F27, które zostały odnowione przez producenta w Holandii. Aby otrzymać zgodę na import, TAM musiały podpisać umowę obligującą linie do utrzymywania 3 samolotów Bandeirante, za każdego Fokkera F27, oraz do usunięcia pięciu siedzeń z każdego Fokkera F27, zmniejszając liczbę siedzeń do 40. W 1981 linie nabyły czwarty samolot tego typu od Air New Zealand. W końcu, do 1983 firma posiadała dziesięć takich samolotów.

Do 1981 linie przetransportowały łącznie milion pasażerów. Do 1984 liczba ta wzrosła do dwóch milionów.

TAM – Transportes Aéreos Meridionais

W sierpniu 1986 spółka wypuściła akcje. W tym roku linie nabyły również konkurencyjne linie VOTEC, uzyskując tym samym dostęp do północnej i środkowej Brazylii. Dawnym przedsiębiorstwem VOTEC TAM zarządzało na początku wraz z Brazil Central, jednak później porzucono tę ideę. Nastąpiła także zmiana nazwy na TAM – Transportes Aéreos Meridionais.

W 1988 liczba obsłużonych pasażerów wynosiła trzy miliony.

Pomimo że linie lotnicze dobrze radziły sobie na brazylijskim rynku, to istniało zagrożenie ze strony konkurencji. Linie takie jak Varig czy VASP posiadały w swojej flocie m.in. Boeingi 737. Amaro zamierzał nabyć VASP które miało wkrótce zostać sprywatyzowane, jednak nie udało mu się to.

15 września 1989 TAM planowało nabyć dwa odrzutowce Fokker 100, które pierwotnie zostały zamówione przez, bankrutujące wówczas, linie Pan Am. TAM nie kupiło ich bezpośrednio – nabyła je firma Guinness Peat Aviation, która następnie wynajmowała samoloty liniom TAM. W 1991 doszły jeszcze dwa takie samoloty. Do 1993 linie lotnicze korzystały z 14 takich maszyn, obsługując 56 miast w Brazylii.

TAM Mercosur

W 1994 właściciel TAM, Rolim Amaro, utworzył w Paragwaju linie lotnicze o nazwie ARPA. 1 września 1996 Amaro nabył 80% udziałów w Lapsa Air Paraguay, państwowych liniach lotniczych Paragwaju. Połączył je z liniami ARPA, tworząc Transportes Aéreos del Mercosur, które obecnie należą do linii TAM (80%) oraz do paragwajskiego rządu (20%).

W 1996 TAM wykupiło kolejną firmę, Helisul. Rok później linie lotnicze TAM zamówiły swoje pierwsze duże odrzutowce: 45 maszyn Airbusa – 10 A330, 4 A319 oraz 34 A320. Część samolotów dostarczono jeszcze w tym samym roku. W 1997 firma odbyła również pierwszy lot międzynarodowy – z São Paulo do portu lotniczego Miami.

Dwa lata później, w 1999, rozpoczęły się loty do Europy, dzięki code sharingu z Air France. Na początku samoloty TAM latały do portu lotniczego Paryż-Charles de Gaulle. W 2000 linie lotnicze otrzymały dzisiejszą nazwę, TAM Linhas Aéreas. Planowano połączenie się firmy z Varig, jednak w 2004 porzucono ten pomysł. Obecnie przedsiębiorstwem zarządza rodzina Amaro (69%), Bank Garantia Funds (22%) i inni (7%). Przedsiębiorstwo zatrudnia 10 471 osób.