Szturm niemieckiej piechoty podczas II wojny światowej (front wschodni, 1941 r.)
Niemiecka grupa szturmowa (Sedan, 1917 r.)

Szturm – etap działania taktycznego w postaci bezpośredniego, skoncentrowanego i gwałtownego uderzenia piechoty na silnie bronione pozycje przeciwnika w celu ich zdobycia.

Współcześnie w terminologii polskojęzycznej określenie szturm stosowane jest zazwyczaj w odniesieniu do działań historycznych, a w nomenklaturze Wojska Polskiego zostało zastąpione terminem atak (mającym jednak szersze znaczenie).

Charakterystyka

Szturm dokonywany jest pododdziałami lub oddziałami piechoty przy możliwym wsparciu innych rodzajów wojsk (np. pododdziałów pancernych). Jego celem może być należący do przeciwnika punkt oporu, obiekt (np. schron, budynek), rejon, pozycja, twierdza, miejscowość itp. Powodzenie szturmu zależne jest od doskonałego zorganizowania i wszechstronnego przygotowania uczestniczących w nim wojsk.

W czasie II wojny światowej szturmy dokonywane były zazwyczaj bezpośrednio po przygotowaniu ogniowym na pierwszą linię pozycji przeciwnika stanowiąc pierwszą fazę natarcia większych pododdziałów, oddziałów lub związków taktycznych piechoty lub wojsk pancernych.

Zobacz też

Bibliografia

  • Mała Encyklopedia Wojskowa (R-Ż). T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 270.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.