Mintaj
Gadus chalcogrammus[1]
(Pallas, 1814)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

dorszokształtne

Rodzina

dorszowate

Podrodzina

Gadinae

Rodzaj

Gadus

Gatunek

mintaj

Mintaj[2], suketo[3], rdzawiec pacyficzny[4] (Gadus chalcogrammus) – gatunek ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae).

Występowanie

Występuje w północnych morzach Pacyfiku. Żyje w dużych stadach. To pełnomorski pływak odległych, zimnych wód pacyficznych od Morza Japońskiego i wybrzeży środkowej Kalifornii po Cieśninę Beringa. Najroślejsze, osiemdziesięciocentymetrowe sztuki występują na północnych krańcach tego akwenu.

Charakterystyka

Ciało pokryte drobnymi łuskami kolistymi, ubarwienie ciała oliwkowoszare w ciemniejsze plamy. Dorasta do około 40–45 cm długości ciała (największe rozmiary osiąga w Morzu Beringa – nawet do 75 cm) i masę ciała do 1,5 kg. Dojrzałość rozrodczą uzyskuje w wieku 3–4 lat. Główne pożywienie mintaja to plankton.

Rozmnażanie

Pośród głównych tarlisk tej ryby: w Morzu Beringa, u brzegów koreańskich i w Morzu Ochockim – dochodzi do dużej koncentracji tego gatunku, zarówno jeśli chodzi o gęstość, jak i liczebność owych zgrupowań. O ich potencjale rozrodczym świadczy fakt, że w słupie wody o podstawie 1 m² może pływać 30 000 ziaren ikry.

Znaczenie gospodarcze

Ma duże znaczenie w rybołówstwie, zwłaszcza koreańskim i japońskim. Jest jedną z najważniejszych ryb konsumpcyjnych – corocznie odławia się ponad 3 miliony ton mintaja alaskańskiego, z łowisk rozciągających się na Pacyfiku, od Alaski po północną Japonię.

Wartość odżywcza
Mintaj świeży
(100 g)
Wartość energetyczna 304 kJ (73 kcal)
Białka 16,6 g
Węglowodany 0,0 g
Tłuszcze 0,6 g
Woda 81,7 g
Dane liczbowe na podstawie: [5]
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[6]

Przypisy

  1. ↑ Gadus chalcogrammus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  3. ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską )
  4. ↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.
  5. ↑ Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 256. ISBN 978-83-200-5311-1.
  6. ↑ Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).

Bibliografia

  • Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
  • Theragra chalcogramma. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 1 listopada 2009]
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.